Ik en mijn partner zeggen eigenlijk steeds hetzelfde: Bekijk het nou eens van mijn kant. Op die manier horen we elkaar niet. We willen steeds gelijk hebben en wachten steeds op de ander om eerst naar ons te komen.
Dit patroon is onlangs door een relatietherapeut naar voor gebracht. Dat heeft mij aan het denken gezet. Ik verander op het heetst van de strijd nog niet. Maar ik voel dat ik soms nog voor ruzies beginnen met deze denkwijze bezig ben. Ik zie het als een klein stapje in de goede richting.
Anoniem
