Ik ben al heel lang samen met mijn man. Onze relatie is al heel lang niet goed. Er is al heel lang ter sprake gekomen om uit elkaar te gaan. Zelf zou ik dat het liefste doen. Omdat ik echt ongelukkig ben samen met mijn man, ik mis erg veel met hem omdat hij erg op zichzelf is gericht. Het liefste eindig ik de relatie. Maar mijn man wil niet uit elkaar gaan en steekt een beetje zijn kop in het zand. Hij wil er niets over horen. Normaal gesproken zou ik dan kijken naar mogelijkheden om zelf weg te gaan. Helaas is dat niet mogelijk. Anders had ik dat al lang gedaan. Hierdoor voel ik me opgesloten in deze relatie, dat ik min of meer gedwongen ben om te blijven.
Wij hebben een vriend waar ik veel mee gemeen heb. In het verleden heb ik eerder getwijfeld of ik verliefd op hem was. Maar omdat de relatie met mijn man toen niet zo slecht was als nu, heb ik het weggedrukt denk ik. Ik heb er niets mee gedaan.
De laatste tijd voel ik me erg eenzaam in mijn relatie. Het contact met die vriend vind ik heel fijn. Omdat het lijkt dat hij wel oog voor mij heeft en best zorgzaam voor me is. Mijn man zegt het soms zelf dat die vriend meer gemeen heeft en praat met mij dan met mijn man. Of dat die vriend beter bij me zou passen dan hij. Laatst heeft een vriendin tegen me gezegd dat zij het idee heeft dat die vriend heel erg om mij geeft en mij heel leuk vindt. Door dat gesprek ben ik erg gaan twijfelen. En voel ik me nu weer hetzelfde als jaren geleden.
Als mijn relatie goed was, zou ik de gevoelens weer wegdrukken. Maar dat wil ik helemaal niet. Mijn relatie is niet goed. Ik voel me heel vaak alleen en slecht bij mijn man. En heel erg fijn bij de aandacht die vriend mij geeft.
Ik weet niet goed wat ik nu moet doen. Als ik mijn man eerlijk over mijn gevoelens vertel, zal hij misschien wel uit elkaar willen gaan. Maar die vriend zal het vast ook te horen krijgen waarom. Ik weet niet wat ik nu moet doen.
Wij hebben een vriend waar ik veel mee gemeen heb. In het verleden heb ik eerder getwijfeld of ik verliefd op hem was. Maar omdat de relatie met mijn man toen niet zo slecht was als nu, heb ik het weggedrukt denk ik. Ik heb er niets mee gedaan.
De laatste tijd voel ik me erg eenzaam in mijn relatie. Het contact met die vriend vind ik heel fijn. Omdat het lijkt dat hij wel oog voor mij heeft en best zorgzaam voor me is. Mijn man zegt het soms zelf dat die vriend meer gemeen heeft en praat met mij dan met mijn man. Of dat die vriend beter bij me zou passen dan hij. Laatst heeft een vriendin tegen me gezegd dat zij het idee heeft dat die vriend heel erg om mij geeft en mij heel leuk vindt. Door dat gesprek ben ik erg gaan twijfelen. En voel ik me nu weer hetzelfde als jaren geleden.
Als mijn relatie goed was, zou ik de gevoelens weer wegdrukken. Maar dat wil ik helemaal niet. Mijn relatie is niet goed. Ik voel me heel vaak alleen en slecht bij mijn man. En heel erg fijn bij de aandacht die vriend mij geeft.
Ik weet niet goed wat ik nu moet doen. Als ik mijn man eerlijk over mijn gevoelens vertel, zal hij misschien wel uit elkaar willen gaan. Maar die vriend zal het vast ook te horen krijgen waarom. Ik weet niet wat ik nu moet doen.
ano niem
