Ik wil graag even mijn hart luchten.
5 jaar geleden is mijn vriend vreemdgegaan.
We hadden op dat moment 5 jaar een relatie en een zoon van 3 we waren druk bezig om zwanger te worden voor een tweede dit duurde langer als verwacht.
Ik had toen een "goede" vriendin en was erg blij met die vriendschap die ongeveer 3 jaar duurde.
Zij had veel problemen met haar vriend onder andere over vreemdgaan van beide kanten en wij praatten daar veel over samen.
Ook mijn vriend was met haar begaan maar niets om me zorgen om te maken.
Zoals jullie nu wel kunnen raden hebben hun mij bedrogen.
En geloof me ik ben echt niet naïef of blind maar nee ik heb het echt niet gezien. Achteraf bekeken waren er natuurlijk wel dingetjes maar goed.
Ik heb hem toen geconfronteerd en hij ontkende en ging boos weg een kwartier later toen ik voor haar deur stond (zij was niet thuis) belde hij mij op en gaf het toe.
Ik heb geëist dat hij naar huis kwam en toen vertelde hij dat ze 2 keer seks hebben gehad dat er geen gevoel bij zat en dat hij mij niet kwijt wou. Op dat moment was ook het enige wat ik dacht ik wil hem niet kwijt ik wil ons gezin niet kwijt.
Ik zal niet allerlei details geven maar ik ben achter nog veel meer kleine dingen gekomen met betrekking op hun en als ik hem daarnaar vroeg ontkende hij steevast en eigenlijk vertelde ik hem hoe het dan gegaan moest zijn en gaf hij later toe dat dat idd klopte en dat op die manier was gegaan.
Met andere woorden ik heb alles aan hem voorgekauwd en als hij er niet meer om heen kon gaf hij toe ook die "vriendin" bleef maar zeggen dat ze het jammer vond dat hij niet eerlijk was. Dit deed en doet nog steeds erg veel pijn zelfs 5 jaar later. Het lijkt of ik het maar niet los kan laten met die "vriendin" heb ik gebroken uiteraard maar eerlijk ik mis die vriendschap nog steeds. Ik heb verder ook geen vriendinnen en voel me dus ook best eenzaam. Helaas gaat het de afgelopen 2 jaar niet goed met onze relatie dit is grotendeels mijn schuld. Ik kwam bij een oude werkgever aan het werk waar mijn ex ook werkt. Deze ex heeft een speciale plek in mijn hart en ik denk eerlijk gezegd dat ik nooit echt over hem heen ben geweest ondanks dat ik echt wel gelukkig was met mijn vriend maar om een lang verhaal kort te maken mijn ex en ik hebben dus hetzelfde gevoel bij elkaar en hebben maandenlang app verkeer gehad waarin we elkaar vertelden hoe we ons voelden en dat we van elkaar houden. Ook ben ik een paar keer bij hem geweest en hebben we het gewoon gezellig gehad hier weet mijn vriend niet van (al heeft hij wel vermoedens) maar ik ben nooit met hem vreemdgegaan.
Toch toen ik weer met hem in contact ben gekomen is er iets bij mij veranderd. Ik voelde me weer compleet gewaardeerd en ja ik weet niet hoe ik het moet uitleggen maar die man kan mij zo'n ontzettend goed gevoel over mezelf geven. Vanaf toen ben ik mijn eigen relatie met andere ogen gaan bekijken en zie ik dat er best wel heel vaak probleembjes bij ons spelen die altijd over eerlijkheid en blowen gaan. Mijn vriend is namelijk een blower al vanaf dat ik bij hem ben en naarmate onze relatie vorderde werd het blowen meer waardoor we het vaak financieel heel moeilijk hadden want de blow ging voor.
Na 6 jaar was hij eindelijk gestopt en ik was zo ontzettend blij want naast dat het veel geld kost vind ik ook dat dit geen voorbeeld is voor de kinderen. Uiteindelijk naar een paar maanden vond hij dat hij heus wel af en toe eentje kon roken en ondanks dat ik het hier niet mee eens was gebeurde dat toch en betrapte ik hem er op dat hij het ook achter mijn rug om deed en dus weer loog.
Hier veel heibel om gehad gedreigd met hem verlaten en dan ging het weer een tijdje goed maar hij vervalt steeds in zijn oude patroon en uiteindelijk werd het blowen zoals ik al voorspeld had meer en meer en als ik daar wat van zei moest ik niet zeiken want hij rookt toch niet elke dag zoals eerder.
Nu heeft hij mij een paar maanden terug (nadat hij door de dokter doorverwezen is naar een psycholoog) verteld dat hij een trauma in zijn jeugd heeft meegemaakt en de psycholoog heeft vastgesteld dat hij ptts heeft en hij krijgt hier nu therapie voor. Ook zei hij dat dit de reden is dat hij blowt om het dan even los te kunnen laten en rust in zijn hoofd te hebben. Ergens heb ik hier begrip voor maar heb hem gelijk verteld dat dit voor mij geen vrijbrief is om maar weer gewoon volop te gaan blowen. Hij snapte dit en zei dit ook niet te gaan doen. Vrijwel meteen na dit nieuws is er geen dag dat hij niet geblowd heeft heb hem meermaals gezegd er flauw van te zijn maar het lijkt geen verschil te maken ook liegt hij weer over het blowen terwijl hij mij echt echt beloofd had dat niet meer te doen. Het vervelende is dat ik het bewijs zwart op wit moet hebben zoals van de week want anders zal hij nooit toegeven ik had s'ochtends in zijn tasje gekeken en had gezien hoeveel vloei tipjes en dergelijke er in zaten ik ben aan het werk gegaan toen ik thuis was weer in zijn tas gekeken en zag dat er minimaal 1 gedraaid (hij was om half 8 wakker en ik om half 10 alweer thuis) was dus toen ik hem vroeg of hij er al weer 1 had gerookt zei die ik had nog een heel klein stukje joint van gisteren liggen die heb ik opgerookt dus ik zeg weet je dat zeker? Ja wattan ik zei nou volgens mij heb je gewoon een nieuwe gedraaid dus hij zei hoezo? Dus ik uitgelegd wat ik gezien had en ja toen moest ie wel toegeven. Maar die leugens elke keer weer wat moet ik daar mee ik denk dat het nooit gaat veranderen dit van afgelopen week is maar een voorbeeld dit gebeurt veel vaker.
Er zijn weken dat ik hem niet controleer maar eigenlijk zodra ik denk van nou zal eens even in de gaten houden ontdek ik weer wat en dat maakt me ongelukkig.
Ook zijn mijn gevoelens voor hem veranderd waar ik eerder dacht dat het wij tegen alles was heb ik dat nu niet meer. Seks komt nooit meer van mijn kant heb er gewoon geen zin meer in. Ik wil hem niet zwart praten want hij heeft ook echt zijn goede kanten hoor hij is lief zorgzaam en wil je altijd en overal mee helpen en hij doet ook echt wel zijn best voor me maar vaak voel ik het gewoon niet meer.
Ik ben nu echt op het punt om er een streep onder te zetten en een stressvrij leventje met mijn kinderen te gaan leven en dan zal ik zeer waarschijnlijk weer contact met mijn ex gaan zoeken en ik denk dat ik dan echt gelukkig word. Wij hebben het contact meermaals verbroken maar vorig jaar ook en sindsdien nagenoeg geen contact meer gehad.
Wat vinden jullie? Denken jullie dat mijn vriend ooit zal veranderen of blijf ik trekken aan een dood paard? Ik vind het heel moeilijk we zijn 10 jaar samen hebben eigenlijk een prachtig gezin en nu ik weet waar hij mee worstelt voelt het ook een beetje alsof als ik hem nu verlaat hem in de steek laat niemand anders weet van zijn trauma en hij heeft het mij na enig aandringen uiteindelijk toch verteld en dat is voor hem heel moeilijk geweest en dan verlaat ik hem? Wie heeft tips of raad want ik weet het niet meer maar wat ik wel weet is dat ik meer waard ben dan telkens voorgelogen worden. Ik hou nog van hem maar het voelt niet meer zoals eerder van mijn ex daarentegen weet ik dat ik zielsveel hou en die zit ook elke dag in mijn gedachten ook naar 3 jaar nog steeds en soms mis ik hem zo ontzettend en ook dat is natuurlijk ook niet eerlijk tegen over mijn vriend. Sorry voor het lange verhaal maar ik moest het even kwijt en aangezien ik geen goede vriendin heb doe ik het even hier. En hoop ik dat iemand hier raad weet.
Liefs
5 jaar geleden is mijn vriend vreemdgegaan.
We hadden op dat moment 5 jaar een relatie en een zoon van 3 we waren druk bezig om zwanger te worden voor een tweede dit duurde langer als verwacht.
Ik had toen een "goede" vriendin en was erg blij met die vriendschap die ongeveer 3 jaar duurde.
Zij had veel problemen met haar vriend onder andere over vreemdgaan van beide kanten en wij praatten daar veel over samen.
Ook mijn vriend was met haar begaan maar niets om me zorgen om te maken.
Zoals jullie nu wel kunnen raden hebben hun mij bedrogen.
En geloof me ik ben echt niet naïef of blind maar nee ik heb het echt niet gezien. Achteraf bekeken waren er natuurlijk wel dingetjes maar goed.
Ik heb hem toen geconfronteerd en hij ontkende en ging boos weg een kwartier later toen ik voor haar deur stond (zij was niet thuis) belde hij mij op en gaf het toe.
Ik heb geëist dat hij naar huis kwam en toen vertelde hij dat ze 2 keer seks hebben gehad dat er geen gevoel bij zat en dat hij mij niet kwijt wou. Op dat moment was ook het enige wat ik dacht ik wil hem niet kwijt ik wil ons gezin niet kwijt.
Ik zal niet allerlei details geven maar ik ben achter nog veel meer kleine dingen gekomen met betrekking op hun en als ik hem daarnaar vroeg ontkende hij steevast en eigenlijk vertelde ik hem hoe het dan gegaan moest zijn en gaf hij later toe dat dat idd klopte en dat op die manier was gegaan.
Met andere woorden ik heb alles aan hem voorgekauwd en als hij er niet meer om heen kon gaf hij toe ook die "vriendin" bleef maar zeggen dat ze het jammer vond dat hij niet eerlijk was. Dit deed en doet nog steeds erg veel pijn zelfs 5 jaar later. Het lijkt of ik het maar niet los kan laten met die "vriendin" heb ik gebroken uiteraard maar eerlijk ik mis die vriendschap nog steeds. Ik heb verder ook geen vriendinnen en voel me dus ook best eenzaam. Helaas gaat het de afgelopen 2 jaar niet goed met onze relatie dit is grotendeels mijn schuld. Ik kwam bij een oude werkgever aan het werk waar mijn ex ook werkt. Deze ex heeft een speciale plek in mijn hart en ik denk eerlijk gezegd dat ik nooit echt over hem heen ben geweest ondanks dat ik echt wel gelukkig was met mijn vriend maar om een lang verhaal kort te maken mijn ex en ik hebben dus hetzelfde gevoel bij elkaar en hebben maandenlang app verkeer gehad waarin we elkaar vertelden hoe we ons voelden en dat we van elkaar houden. Ook ben ik een paar keer bij hem geweest en hebben we het gewoon gezellig gehad hier weet mijn vriend niet van (al heeft hij wel vermoedens) maar ik ben nooit met hem vreemdgegaan.
Toch toen ik weer met hem in contact ben gekomen is er iets bij mij veranderd. Ik voelde me weer compleet gewaardeerd en ja ik weet niet hoe ik het moet uitleggen maar die man kan mij zo'n ontzettend goed gevoel over mezelf geven. Vanaf toen ben ik mijn eigen relatie met andere ogen gaan bekijken en zie ik dat er best wel heel vaak probleembjes bij ons spelen die altijd over eerlijkheid en blowen gaan. Mijn vriend is namelijk een blower al vanaf dat ik bij hem ben en naarmate onze relatie vorderde werd het blowen meer waardoor we het vaak financieel heel moeilijk hadden want de blow ging voor.
Na 6 jaar was hij eindelijk gestopt en ik was zo ontzettend blij want naast dat het veel geld kost vind ik ook dat dit geen voorbeeld is voor de kinderen. Uiteindelijk naar een paar maanden vond hij dat hij heus wel af en toe eentje kon roken en ondanks dat ik het hier niet mee eens was gebeurde dat toch en betrapte ik hem er op dat hij het ook achter mijn rug om deed en dus weer loog.
Hier veel heibel om gehad gedreigd met hem verlaten en dan ging het weer een tijdje goed maar hij vervalt steeds in zijn oude patroon en uiteindelijk werd het blowen zoals ik al voorspeld had meer en meer en als ik daar wat van zei moest ik niet zeiken want hij rookt toch niet elke dag zoals eerder.
Nu heeft hij mij een paar maanden terug (nadat hij door de dokter doorverwezen is naar een psycholoog) verteld dat hij een trauma in zijn jeugd heeft meegemaakt en de psycholoog heeft vastgesteld dat hij ptts heeft en hij krijgt hier nu therapie voor. Ook zei hij dat dit de reden is dat hij blowt om het dan even los te kunnen laten en rust in zijn hoofd te hebben. Ergens heb ik hier begrip voor maar heb hem gelijk verteld dat dit voor mij geen vrijbrief is om maar weer gewoon volop te gaan blowen. Hij snapte dit en zei dit ook niet te gaan doen. Vrijwel meteen na dit nieuws is er geen dag dat hij niet geblowd heeft heb hem meermaals gezegd er flauw van te zijn maar het lijkt geen verschil te maken ook liegt hij weer over het blowen terwijl hij mij echt echt beloofd had dat niet meer te doen. Het vervelende is dat ik het bewijs zwart op wit moet hebben zoals van de week want anders zal hij nooit toegeven ik had s'ochtends in zijn tasje gekeken en had gezien hoeveel vloei tipjes en dergelijke er in zaten ik ben aan het werk gegaan toen ik thuis was weer in zijn tas gekeken en zag dat er minimaal 1 gedraaid (hij was om half 8 wakker en ik om half 10 alweer thuis) was dus toen ik hem vroeg of hij er al weer 1 had gerookt zei die ik had nog een heel klein stukje joint van gisteren liggen die heb ik opgerookt dus ik zeg weet je dat zeker? Ja wattan ik zei nou volgens mij heb je gewoon een nieuwe gedraaid dus hij zei hoezo? Dus ik uitgelegd wat ik gezien had en ja toen moest ie wel toegeven. Maar die leugens elke keer weer wat moet ik daar mee ik denk dat het nooit gaat veranderen dit van afgelopen week is maar een voorbeeld dit gebeurt veel vaker.
Er zijn weken dat ik hem niet controleer maar eigenlijk zodra ik denk van nou zal eens even in de gaten houden ontdek ik weer wat en dat maakt me ongelukkig.
Ook zijn mijn gevoelens voor hem veranderd waar ik eerder dacht dat het wij tegen alles was heb ik dat nu niet meer. Seks komt nooit meer van mijn kant heb er gewoon geen zin meer in. Ik wil hem niet zwart praten want hij heeft ook echt zijn goede kanten hoor hij is lief zorgzaam en wil je altijd en overal mee helpen en hij doet ook echt wel zijn best voor me maar vaak voel ik het gewoon niet meer.
Ik ben nu echt op het punt om er een streep onder te zetten en een stressvrij leventje met mijn kinderen te gaan leven en dan zal ik zeer waarschijnlijk weer contact met mijn ex gaan zoeken en ik denk dat ik dan echt gelukkig word. Wij hebben het contact meermaals verbroken maar vorig jaar ook en sindsdien nagenoeg geen contact meer gehad.
Wat vinden jullie? Denken jullie dat mijn vriend ooit zal veranderen of blijf ik trekken aan een dood paard? Ik vind het heel moeilijk we zijn 10 jaar samen hebben eigenlijk een prachtig gezin en nu ik weet waar hij mee worstelt voelt het ook een beetje alsof als ik hem nu verlaat hem in de steek laat niemand anders weet van zijn trauma en hij heeft het mij na enig aandringen uiteindelijk toch verteld en dat is voor hem heel moeilijk geweest en dan verlaat ik hem? Wie heeft tips of raad want ik weet het niet meer maar wat ik wel weet is dat ik meer waard ben dan telkens voorgelogen worden. Ik hou nog van hem maar het voelt niet meer zoals eerder van mijn ex daarentegen weet ik dat ik zielsveel hou en die zit ook elke dag in mijn gedachten ook naar 3 jaar nog steeds en soms mis ik hem zo ontzettend en ook dat is natuurlijk ook niet eerlijk tegen over mijn vriend. Sorry voor het lange verhaal maar ik moest het even kwijt en aangezien ik geen goede vriendin heb doe ik het even hier. En hoop ik dat iemand hier raad weet.
Liefs
Simone
