We hadden een hele moeilijke tijd achter de rug , heb borstkanker gehad en door de behandelin9en na behandelingen raakte ik mezelf kwijt.
En hij dus ook, ik ben er gelukkig snel achter gekomen en hem gedwongen om er mee testoppen.
Ze werken niet meer samen. Hij heeft spijt veel spijt. Maar ik krijg de beelden niet uit mijn hoofd.
Ik vind zo moeilijk dat ze over mij en mijn ziekte hebben gepraat , dat ze met elkaar naar bed zijn geweest terwijl ik zo met mezelf worstelde. En nu zijn we 5 maanden verder en ik zie ze in mijn hoofd nog liggen rollebollen en ben ik vreselijk onzeker geworden.
We houden heel veel van elkaar en ik zie dat hij veel spijt heeft en er kapot aan gaat als ik zoveel verdriet heb.