We geloven weer in elkaar, komen hier sterker uit!

Mijn vrouw en ik zijn al sinds onze jeugd samen. Al even getrouwd en twee kids verder. Sinds een jaar of twee zijn er wat problemen ontstaan, niet heel ernstig maar het kwam wel terug. Zij had meer ruimte nodig. Ik heb me teveel gefocust op haar, teveel aan wij gedacht. Te weinig aan mezelf en maar een ideaal plaatje willen creëren. Dat heeft haar benauwd. Ook wel eens over therapie gehad maar nooit de stap gezet. Toen kwam Corona en kon ze ook niet meer op stap en hadden we minder mensen om ons heen. Zij heeft dat nodig. We hadden al goed contact met de buren en dat is vanwege Corona heel intensief geworden. Zij zijn eigenlijk identiek aan ons. Uiteindelijk is uitgekomen dat zij met de buurman elkaar wel goed lagen. Hij maakte regelmatig avances richting haar. Ze hebben een zoen gegeven en ze hebben aangegeven wel gevoelens te hebben. We zijn erachter gekomen doordat hij het heeft verteld aan zijn vrouw. Voor mijn vrouw was het gewoon iets wat gebeurd was niets bijzonders. Was het de moeite om te nu al te vertellen. Toen het bekend werd was het heftig. Gelijk geschakeld vanuit mij, begrip, had mij ook kunnen overkomen. Gesprek gehad met de buurman. Uiteindelijk mijn vrouw ook met de buurvrouw en de buurman. Toch besloten om het contact verder op te pakken. Was weer goed. Echter had ik bij de eerste kus al gevoeld dat er iets gaande was. Blijkt dat ze twee weken daarvoor al elkaars hand hadden vast gepakt, wel met wat drank op. Ook is er app contact geweest wat die hand nu was. Geen spannende appjes. Na de gesprekken en toen het contact er weer was is het gevoel toch weer terug gekomen. Er is toen even geen contact geweest met elkaar en mijn vrouw en ik met therapie zijn gestart. Die twee weken waren super. Veel sex, heftige sex, die is er altijd wel geweest. Mijn vrouw deed echter haar best. Na die twee weken werd dat iets minder. Ik voelde dat er weer iets was. Uiteindelijk heeft mijn vrouw aangeven dat er nog gevoel was. Ze wilde niet met hem verder maar ze ging hierdoor twijfelen aan het gevoel naar mij. Ze wilde dit ontdekken, en ze is even weg geweest. Ze is snel tot besef gekomen dat ze niet alles wilde opgeven door te alleen verder te gaan. Nu ze weer thuis is is ze er achter gekomen dat er geen verliefdheid is geweest maar het de spanning is geweest. Ook een indentiteitcrisis was aan de orde. Ik ben nu wel nieuwsgierig waarom ze de spanning nodig had. Heeft ook niet aan mij gelegen geeft ze aan
Ik merk dat ze zich nu veel opener openstelt ook op sexueel vlak. Ik vraag me dan ook af of ze hier toch niet geen andere of aanvullende behoefte heeft. Wel gevraagd maar ze ontkend dit. Ik heb het haar vergeven. Het initiatief tot contact is ook telkens vanuit hen geweest. Alleen een zoen, een hand , app contact . Tijdsbestek is ook maar een week of acht geweest. We geloven weer in elkaar, komen hier sterker uit!