We hadden dag en nacht contact. Vrij snel kwam ik erachter dat hij getrouwd was. Ik was er kapot van, maar hij beloofde van haar af te gaan en voor mij te kiezen. Dit gebeurde niet, het contact verwaterde, hij belde me vaak, maar ik nam vaak niet op. En reageerde niet op berichten.
In de lockdown kregen we weer meer contact. Het contact kwam altijd van zijn kant. Ik baalde destijds van mn baan en hij besloot mij een geweldige baan aan te bieden in de vorm van een eigen bedrijf. Een kans die ik nooit weer zou krijgen en voor hem had ik ondertussen niet veel gevoel meer. Het werk was me op mn lijf geschreven. Ondertussen laaide ook onze gevoelens weer hevig op. Ik zit er ontzettend diep in. We gaan zowat 5x per week uiteten en hij is super attent. Ik val als een blok voor hem en krijg hem niet uit me hoofd. Ik heb alles geprobeerd, alles. We zijn zo goed op elkaar ingespeeld, delen alles met elkaar.We kunnen elkaars zinnen afmaken en maken elkaar betere mensen. Hij doet echt alles voor me; van elke dag ontbijt brengen tot aan attente telefoontjes uitjes enz. Hij heeft gezegd getrouwd te willen blijven, omdat zijn kinderen hem anders nooit meer willen zien. Omdat hij alles voor me doet en zo lief is blijf ik toch hoop houden, het breekt me. Ik ben al een paar keer gestopt, maar ik blijf hem zien, we delen investeringen samen. Ik ben ten einde raad en vraag me iedere dag weer af of hij voor me gaat kiezen. Wat moet ik doen?
Aub geen lelijke onnodige opmerkingen, ik weet dat ik hier zelf ben ingestapt.