Luisteren lijkt eenvoudig maar we zijn er meestal niet heel goed in. Bij het luisteren gebeurt er bij de luisteraar meestal van alles. Er is interesse in bepaalde delen van wat er verteld wordt en in andere delen niet. Soms vinden we dat er teveel details gedeeld worden en soms juist te weinig. We reageren door gerichte vragen te stellen en proberen soms door onze vragen mee te sturen in het verhaal van de ander.
Vaak komen er beelden of verhalen in de luisteraar naar boven door het verhaal van de ander. Dat wil de luisteraar dan graag vertellen. Soms met als doel de ander te laten weten dat je diegene begrijpt, soms omdat het leuk of interessant is om te delen maar soms ook omdat de luisteraar zelf graag de verteller wil worden. Doordat de luisteraar gaat praten draaien de rollen om.
Zoals je leest en zeer waarschijnlijk ook weet gebeurt er dus veel bij de luisteraar. Dit heeft invloed op de verteller. Deze heeft al snel door of de luisteraar geïnteresseerd is, een bepaalde richting op wil, begrijpt wat je zegt en wanneer de luisteraar staat te popelen om zelf wat te vertellen.
Soms zijn het niet eens de woorden van de luisteraar maar wordt er non-verbaal heel veel gecommuniceerd.
En dan heb ik het nog niet eens over wat er gebeurt als de luisteraar wordt afgeleid door andere geluiden, mensen of de mobiele telefoon. Doordat de verteller dat ziet heeft dat hoe dan ook invloed op de verteller.
Weten we nog wel hoe het is als iemand echt 100% naar je luistert? Hoe dat voelt als verteller? En bezitten we de kunst van het luisteren nog wel?
Steeds meer komt de sociaal emotionele verbinding, die zich onder andere uit in de communicatie, tussen mensen onder druk te staan. Ik nodig je uit om hier wat mee te gaan doen. En dan bedoel ik niet alleen je mobiel uitzetten tijdens een gesprek. Ik heb het dan over Deep Listening oftewel: Diep Luisteren.
Ten aanzien van dit onderwerp is er veel geschreven en kan je zelf trainingen volgen om dit goed te leren. Zelf heb ik dit ook gedaan en het is zeker aan te raden om dit ook te doen. Ik zal me hier beperken tot het geven van een tip. De basis van Diep Luisteren is eigenlijk dat je als luisteraar het luisteren ziet als iets dat de ander helpt. Dus niet jouw input zoals het delen van je eigen ervaring of het geven van een emotionele reactie. Want dan gaat het al snel over jij als luisteraar. Nee, bij het diepe luisteren ben je bezig de ander te laten vertellen en ben je alleen maar aan het luisteren. Elke afleiding zoals gedachten en herinneringen die opborrelen tijdens het verhaal van de ander laat je gaan. Je gaat deze niet uitspreken naar de ander en je laat je er ook niet door meeslepen. Dus niet tijdens het gesprek denken: “Owja, dat had ik toen ook. Hoe heb ik dat toen opgelost?” maar bij een “Owja” herkenningsmoment meteen weer terug met je aandacht naar de verteller. Dus volledig bij het verhaal van de ander blijven. Je kan samen met je partner afspreken om dit te gaan doen. Zet desnoods een wekker waarbij je bijvoorbeeld, om te beginnen, afspreekt dat de ander 7 minuten de tijd heeft om te vertellen. Ook als er even niks meer komt, de 7 minuten worden volgemaakt. De luisteraar zwijgt en blijft de spreker aankijken. De spreker kan een andere kant op kijken, dat is oké. Maar de luisteraar houdt oogcontact. Tijdens het verhaal laat de luisteraar non-verbaal zo min mogelijk zien. Je kan natuurlijk glimlachen als iets leuks wordt vertelt of knikken om te laten zien dat je het begrijpt. Maar beperk dit tot een minimum. Zoals gezegd kan er al na een aantal minuten niks meer te vertellen zijn. Dan kan er na een stilte van enkele seconden of minuten toch weer iets naar boven komen. De spreker krijgt in deze 7 minuten alle ruimte om dit te laten gebeuren.
Jullie kunnen na afloop de rollen omdraaien. Soms is het goed om af te spreken dat ieder van tevoren bedenkt wat je wil zeggen tegen de ander. Dan reageer je minder op het verhaal van de verteller als jij de verteller mag zijn maar deel je wat je zelf graag wil delen. Andere momenten kan je dat los laten en geef je elkaar wel de gelegenheid om te reageren en krijgt de ander daar dus ruim de tijd voor.
Nadat je dit gedaan hebt is het mooi om de ervaringen met elkaar te delen. Hoe was het om zolang te kunnen vertellen? Ervaar je iets anders door deze manier van luisteren door de ander? Wat merkte je bij jezelf op tijdens het luisteren? Kunnen jullie dit vaker doen?
Zowel in mijn persoonlijke leven als in het werk als therapeut ben ik regelmatig diep aan het luisteren en is het zeker een aanrader. Heel veel succes!
Vaak komen er beelden of verhalen in de luisteraar naar boven door het verhaal van de ander. Dat wil de luisteraar dan graag vertellen. Soms met als doel de ander te laten weten dat je diegene begrijpt, soms omdat het leuk of interessant is om te delen maar soms ook omdat de luisteraar zelf graag de verteller wil worden. Doordat de luisteraar gaat praten draaien de rollen om.
Zoals je leest en zeer waarschijnlijk ook weet gebeurt er dus veel bij de luisteraar. Dit heeft invloed op de verteller. Deze heeft al snel door of de luisteraar geïnteresseerd is, een bepaalde richting op wil, begrijpt wat je zegt en wanneer de luisteraar staat te popelen om zelf wat te vertellen.
Soms zijn het niet eens de woorden van de luisteraar maar wordt er non-verbaal heel veel gecommuniceerd.
En dan heb ik het nog niet eens over wat er gebeurt als de luisteraar wordt afgeleid door andere geluiden, mensen of de mobiele telefoon. Doordat de verteller dat ziet heeft dat hoe dan ook invloed op de verteller.
Weten we nog wel hoe het is als iemand echt 100% naar je luistert? Hoe dat voelt als verteller? En bezitten we de kunst van het luisteren nog wel?
Steeds meer komt de sociaal emotionele verbinding, die zich onder andere uit in de communicatie, tussen mensen onder druk te staan. Ik nodig je uit om hier wat mee te gaan doen. En dan bedoel ik niet alleen je mobiel uitzetten tijdens een gesprek. Ik heb het dan over Deep Listening oftewel: Diep Luisteren.
Ten aanzien van dit onderwerp is er veel geschreven en kan je zelf trainingen volgen om dit goed te leren. Zelf heb ik dit ook gedaan en het is zeker aan te raden om dit ook te doen. Ik zal me hier beperken tot het geven van een tip. De basis van Diep Luisteren is eigenlijk dat je als luisteraar het luisteren ziet als iets dat de ander helpt. Dus niet jouw input zoals het delen van je eigen ervaring of het geven van een emotionele reactie. Want dan gaat het al snel over jij als luisteraar. Nee, bij het diepe luisteren ben je bezig de ander te laten vertellen en ben je alleen maar aan het luisteren. Elke afleiding zoals gedachten en herinneringen die opborrelen tijdens het verhaal van de ander laat je gaan. Je gaat deze niet uitspreken naar de ander en je laat je er ook niet door meeslepen. Dus niet tijdens het gesprek denken: “Owja, dat had ik toen ook. Hoe heb ik dat toen opgelost?” maar bij een “Owja” herkenningsmoment meteen weer terug met je aandacht naar de verteller. Dus volledig bij het verhaal van de ander blijven. Je kan samen met je partner afspreken om dit te gaan doen. Zet desnoods een wekker waarbij je bijvoorbeeld, om te beginnen, afspreekt dat de ander 7 minuten de tijd heeft om te vertellen. Ook als er even niks meer komt, de 7 minuten worden volgemaakt. De luisteraar zwijgt en blijft de spreker aankijken. De spreker kan een andere kant op kijken, dat is oké. Maar de luisteraar houdt oogcontact. Tijdens het verhaal laat de luisteraar non-verbaal zo min mogelijk zien. Je kan natuurlijk glimlachen als iets leuks wordt vertelt of knikken om te laten zien dat je het begrijpt. Maar beperk dit tot een minimum. Zoals gezegd kan er al na een aantal minuten niks meer te vertellen zijn. Dan kan er na een stilte van enkele seconden of minuten toch weer iets naar boven komen. De spreker krijgt in deze 7 minuten alle ruimte om dit te laten gebeuren.
Jullie kunnen na afloop de rollen omdraaien. Soms is het goed om af te spreken dat ieder van tevoren bedenkt wat je wil zeggen tegen de ander. Dan reageer je minder op het verhaal van de verteller als jij de verteller mag zijn maar deel je wat je zelf graag wil delen. Andere momenten kan je dat los laten en geef je elkaar wel de gelegenheid om te reageren en krijgt de ander daar dus ruim de tijd voor.
Nadat je dit gedaan hebt is het mooi om de ervaringen met elkaar te delen. Hoe was het om zolang te kunnen vertellen? Ervaar je iets anders door deze manier van luisteren door de ander? Wat merkte je bij jezelf op tijdens het luisteren? Kunnen jullie dit vaker doen?
Zowel in mijn persoonlijke leven als in het werk als therapeut ben ik regelmatig diep aan het luisteren en is het zeker een aanrader. Heel veel succes!
