Mijn vrouw heeft op 2e kerstdag verteld dat zij in het afgelopen jaar diverse keren met een collega sex heeft gehad, over een periode van een maand over acht verdeeld. Toen zij dit vertelde op een koele manier was ik helemaal van de kaart, zwart voor mijn ogen. Ik kon het niet geloven, dat had ik nooit van haar verwacht. Helemaal niets heb ik gemerkt van haar affaire. Ik zou dit zelf nooit doen, heb de verleidingen altijd weerstaan. Mijn zelfvertrouwen was weg.
Onze relatie is altijd al over hobbels gegaan. Nooit een vuurwerk van emoties, wel aantrekkingskracht, goed samenspel. Op het eerste gezicht hebben wij een prima leven, met alles erop en eraan. Toch lijkt zij soms een band met mij te missen, zij noemt het gebrek aan echte aandacht. Dat heb ik altijd als pijnlijk ervaren, omdat ik merk dat mijn aandacht niet genoeg lijkt te zijn, wat ik ook doe. Daarnaast kan zij slecht vervelende ervaringen uit het verleden naast zich neer leggen. Gevalletje: alles klopt, behalve de partner, die is niet zoals zij wil.
De reden voor deze relatie was dat zij heel veel aandacht kreeg en verslaafd is geraakt aan zijn woorden en chats. Het was een prive ding waar zij veel energie en zelfvertrouwen van kreeg. Blijkbaar was onze relatie al niet meer goed, in haar ogen. Pas tijdens relatie zag zij verbeteringen op het thuisfront, maar kon toen niet stoppen. Het verhaal kwam er met horten en stoten uit. De relatie is gestopt omdat hij serieus wilde en zij niet. Thuis was toch beter (?). In eerste instantie heeft zij geen spijt. Dat veranderde enigszins toen later duidelijk werd dat ik heel veel verdriet had, lichamelijke problemen en concentratiegebrek op mijn werk. Pas toen leek het besef te komen dat overspel een inbreuk maakt op het vertrouwen tussen ons.
Na de bekentenis ben ik in de actie-modus gesprongen: praten met haar en vrienden, emoties uiten, naar een therapie om mijn hart te luchten, geforceerd aandacht geven. Dat helpt haar en mij minder. Het liefst wil zij er niet over praten. Zij reageert terughoudend. Ik praat de uren vol, zij wil dat niet. Leuke dingen doen is belangrijk voor haar. Terugkijken en reflecteren op onze relatie komt niet van de grond. Zij gaat naar een therapeut om aan haar zelfvertrouwen te werken. Ik wil graag onze relatie resetten, naar een nieuwe band met vertrouwen, ik wil het oude zeer van tafel.
Voor mijzelf heb ik een termijn gesteld om te kijken of wij weer een betere band kunnen krijgen. Ik neem veel initiatieven maar dat lijkt deels aan te slaan. Het lijkt erop als zij verder wil en het uitstapje wil vergeten. Ik heb laatst voorgesteld om samen met een therapeut te praten. Dat wil zij niet.
Het lijkt erop dat onze relatie als een nachtkaars uitdooft. Ik heb altijd gedacht en gezegd dat wij samen oud konden worden, maar twijfel daar nu heel sterk aan. Deze twijfel geeft mij veel pijn.