Na 27 j heb ik ontdekt dat hij vreemd ging. Begon alles te zoeken op zijn gsm en begon alles aan elkaar te knopen. 3 jaar heeft dat geduurd. Ik kende haar en wist dat ze gevoelens had voor hem. Ik hoefde mij niet ongerust te maken want ik vertrouwde hem 100%. Hij had altijd gezegd dat hij zijn gezin niet in gevaar ging brengen. Hij heeft hem altijd volledig ingezet voor zijn gezin. Maar ik ook . Bij iedereen zijn er perioden van minder en meer intieme momenten. De kinderen werden groter. We hadden meer tijd voor elkaar. . Ik gaf ons intiem leven terug een boost. Ons intiem leven was super. En dan gaat hij af en toe bij haar. . Ongelofelijk om dat allemaal stuk te maken. Nog een geluk dat ze nie te dikwijls konden afspreken. Twas nooit zijn bedoeling om mij te verliezen. Hij zei dat ik dat niet verdiend had. Dat hij niks tekort had in bed. Maar hij was totaal het noorden kwijt. Midlifecrisis. Toch hadden we nog sex maar toonde niet dat het dik tegen mij zin had. Regelmatig kreeg hij te horen dat ik wilde scheiden. Maar steeds die eeuwige twijfel is er. Had ik geen kinderen was het onmiddellijk gedaan. In beginperiode dacht ik enkel aan de kinderen. Later begin je anders te denken. Zou ik nog een goede man ontmoeten ? Wat als ik alleen blijff? Ga ik nog iemand kunnen vertrouwen? Alle senarioos zijn tss ons al besproken. TZal moeten slijten. Ik zie wel wat de toekomst brengt denk ik nu. Maar mijn doelen zijn wel weg en genieten van sex is niet meer zoals vroeger. Trouwens dat kan ook niet na zoiets. Dat kan nooit meer hetzelfde zijn.
Caroline
