Pfoe, hoe te beginnen. Jaren terug begon ik met een ongezonde verslaving aan seksuele dingen. Het begon met seksverhalen, filmpjes, webcams bekijken en altijd maar bezig ermee zijn. Ik zat destijds in een mooie relatie met een fantastische vrouw (waar ik nog steeds mee samen ben). De obsessie werd alleen erger en erger. Mijn vrouw wist dat ik interesse had in prostitutie, dat dat een soort ongewone aantrekkingskracht had. Nu zochten we die dingen ook samen wel eens op en onze relatie was op seksueel gebied oké. Ze had er zelf nooit zoveel zin in, een stuk minder als mij in ieder geval. Het was zelfs zo erg dat ze een keer voorstelde hoe niet leuk ze het ook vond dat ik misschien maar een seksbuddy moest zoeken erbij. Natuurlijk wilde ik dat ook niet.
Maar toen kwam een keer de dag, na een lange tijd opgeilen van mezelf dat ik naar een duits bordeel ben gegaan, 20 seconden de daad heb gedaan en weer de benen genomen. Achteraf kan ik mezelf voor me kop slaan, het stelde zo teleur en een jarenlange obsessie was er wel mee vervult. Dat is misschien het enigste voordeel ervan. Ik heb dit aan mijn vrouw verteld voor we gingen trouwens omdat ik wel wilde dat ze dat wist zodat ze er niet na jaren erachter kwam en vond dat ze haar tijd aan me had verspilt. Mijn vrouw deerde het eigenlijk niet. Sindsdien hebben we vaker gesproken over wat we fijn vinden in de slaapkamer en is de seks eigenlijk alleen maar beter geworden.
Sinds die dag 4 jaar geleden wordt ik nog wel vaak waker met het stemmetje, je bent vreemdgegaan, hoe heb je dat kunnen doen. Sindsdien weer over gesproken met mijn vrouw over de keuzes uit het verleden en haar doet het niets, het enigste wat haar wat doet is dat ik zo in het verleden blijf hangen terwijl zij door wilt. Ze hoeft geen details, of openbarige gesprekken ze zegt ook dat ik voor haar moet vechten en het een keer loslaten. Toen heb ik hulp gezocht bij een psycholoog om deze keuzes van mezelf te verwerken. Het gaat nu wel wat beter maar ik heb soms nog wel het stemmetje die me probeert te overtuigen om onze relatie te verzieken met het verleden. Terwijl we het ontzettend goed hebben samen, we praten volop, hebben het over kinderen krijgen, doen leuke dingen samen eigenlijk had het perfect geweest als ik niet zulke stomme dingen deed uit lust. Het voelt wel beter om het soms zo op te schrijven.
Maar toen kwam een keer de dag, na een lange tijd opgeilen van mezelf dat ik naar een duits bordeel ben gegaan, 20 seconden de daad heb gedaan en weer de benen genomen. Achteraf kan ik mezelf voor me kop slaan, het stelde zo teleur en een jarenlange obsessie was er wel mee vervult. Dat is misschien het enigste voordeel ervan. Ik heb dit aan mijn vrouw verteld voor we gingen trouwens omdat ik wel wilde dat ze dat wist zodat ze er niet na jaren erachter kwam en vond dat ze haar tijd aan me had verspilt. Mijn vrouw deerde het eigenlijk niet. Sindsdien hebben we vaker gesproken over wat we fijn vinden in de slaapkamer en is de seks eigenlijk alleen maar beter geworden.
Sinds die dag 4 jaar geleden wordt ik nog wel vaak waker met het stemmetje, je bent vreemdgegaan, hoe heb je dat kunnen doen. Sindsdien weer over gesproken met mijn vrouw over de keuzes uit het verleden en haar doet het niets, het enigste wat haar wat doet is dat ik zo in het verleden blijf hangen terwijl zij door wilt. Ze hoeft geen details, of openbarige gesprekken ze zegt ook dat ik voor haar moet vechten en het een keer loslaten. Toen heb ik hulp gezocht bij een psycholoog om deze keuzes van mezelf te verwerken. Het gaat nu wel wat beter maar ik heb soms nog wel het stemmetje die me probeert te overtuigen om onze relatie te verzieken met het verleden. Terwijl we het ontzettend goed hebben samen, we praten volop, hebben het over kinderen krijgen, doen leuke dingen samen eigenlijk had het perfect geweest als ik niet zulke stomme dingen deed uit lust. Het voelt wel beter om het soms zo op te schrijven.
Ivar
