2 weken geleden, nam ze contact met mij op.samen naar de bios en jawel de ene kus na de andere kreeg ik spontaan.Nog de dag daarop gaan lunchen en die avond daarna uit eten.
9In de tussen tijd veel aan haar uitgegeven, laarzen parfum bloemen wijn drank kleding etc etc, plus een 25x uit eten , ophalen, benzine betalen, rekeningen van mobiel etc
En toen kwam het.Ze zei letterlijk: Luister als jij wilt dat ik nog tijd voor jou vrij maak, dan verwacht in minimaal 1000 tot 1500 euro per maand van jou!!!! ik schrok was verbaasd.Ze zei ook: ik ga nooit nooit nooit meer met een man daten als die mij niet minimaal dit bedrag geeft aan mij.Nooit meer.Mijn tijd is kostbaar dus betaal mij maar dan kunnen we verder daten.
Moest ik huilen of lachen( ik was ondertussen aardig gek op haar geworden).Het werd dus lachen.Mijn reactie was: ik date geen golddiggers.
ze liep kwaad weg, al roepend dat ik ze nu voorgoed kwijt zou zijn.
Mijn hart doet pijn omdat ik haar kwijt ben, mijn verstand zegt, gelukkig ben je haar kwijt.Een relatie baseren op geld, is gedoemd te mislukken.Blijkbaar zit zij zo in elkaar, want ze zei nog: Als je mij veel geeft ga ik echt wel van jou houden.van mij? Nee van mijn credit kaart.
Ik ben zo teleurgesteld.Wist niet dat er nog dames waren die zo zijn en geloven dat er wel een man is die dit gaat doen.
ik voel, pijn, verraad woede, maar mijn verstand zegt nu: ben maar blij heel blij.