Sinds twee maanden weet ik dat mijn man het afgelopen jaar een relatie met een andere vrouw heeft. Ik was verbijsterd, dit is helemaal niets voor hem. Ik dacht dan ook dat hij helemaal van zijn padje af was.
In therapie kwam ik erachter dat ik altijd zo gericht ben op anderen dat ik mijn eigen gevoelens en wensen vergeet. Bovendien 'ontschuldigde' ik mijn man eigenlijk voor wat hij gedaan had, zo was hij immers niet.
Ik was wel teleurgesteld in mijn man maar voelde niet dat ik eigenlijk ook erg boos was. Pas toen ik dat kon voelen, heb ik het hem ook laten zien dat ik boos was. Gek genoeg heeft het geholpen.
Doordat ik hem niet kleiner maakte dan hij was maar hem juist verantwoordelijk voor wat hij had gedaan, kon ik ook mijn grens beter aangeven en mijn boosheid voelen. En mijn man kreeg daardoor meer respect voor me, en uiteindelijk zelfs meer interesse.
We zijn nu in relatietherapie gegaan. Ik weet niet welke kant het op gaat maar ik voel me in ieder geval een stuk beter.
Misschien heeft iemand hier wat aan, kom op voor jezelf, wijs jezelf en je gevoelens niet af!
