Mijn vriend en ik hebben best vaak discussies en ruzie. Op momenten dat we in een ruzie zitten zegt hij de meest verschrikkelijke dingen om mij te kwetsen. Hij geeft achteraf aan dat het op dat moment zo voelde voor hem maar daarna niet meer. Toch maakt het mij erg onzeker en vind ik niet leuk als hij dingen zegt die mij kwetsen. Hij geeft aan om bijvoorbeeld alleen gelaten te worden terwijl ik vaak probeer te begrijpen wat er mis is. Op zulke momenten wanneer ik iets langer ik discussie wil blijven gaan, word hij kwaad. Op momenten dat we geen ruzie/discussie hebben, dan hebben we de leukste tijden samen en is zo zonde als het dan de andere kant op gaat.
Anoniem
