In ben een vrouw van 43, heb 3 kinderen in de leeftijd van 17,16 en 11, de oudste heeft pdd-nos.
Ong. 1 maand geleden heeft mijn ex er een punt achter gezet. Ik ben momenteel een emotioneel wrak, probeer me voor de kinderen groot te houden, maar het is ook goed als ze mijn verdriet zien. Hij is eerder vreemdgegaan en zeg eerlijk ik heb dit nooit kunnen loslaten. Als er een woordenwisseling was,, of hij maakte een nare opmerking kwam ik weer terug op die vrouwen (voor de lust, toen nog geen gevoelens). Mijn ex heeft 9 maanden voor “niks” gewerkt voor een bedrijf wat failliet ging, sinds die tijd is het eigenlijk niet meer dezelfde lieve zorgzame man geweest:
Dit is alweer een aantal jaren geleden, hij is daarna aan de drugs gegaan (eerst xtc later speed) en ging daarna vreemd, vond het verschrikkelijk maar hield van hem en had ook medelijden omdat ik wist hoe dit erin hakte, dat je 9 maanden voor niks hebt gewerkt. Later betaalden er meerdere klanten niet tijdig, dat ik zei jij bent te soft als ondernemer (zzp-timmerman/electro/zonnepanelen) je moet weer
voor een baas gaan werken. Nee dat nooit meer dan kunnen we het al helemaal niet meer betalen.
Hij is toen zelfs een tijd gaan dealen verschrikkelijk en zelfs 1 keer bedreigd (ze zeggen dat je nooit makkelijk uit dat wereldje komt) .We hebben financieel zware jaren gekend, konden weinig op vakantie, maar als we gingen hadden we het fijn. Het knaagde ook aan hem, dat vrienden enz wel ieder jaar naar het buitenland konden en wij een enkele keer naar Landal of Centerparcs gingen een midweek of week. Vorig jaar nog een midweek met ex schoonouders geweest, scheelde in de kosten (gedeeld) en we waren er even uit.
Was een fijne vakantie, even wat anders dan thuis.
Wel merkte ik sinds de eerste corona periode dat mijn ex zich anders gedroeg. Ik zei gebruik je weer, want je gedrag is anders en je eet niet (soms
een dag dat ie juist de voorraadkast leeg at.) en werken nooit zin en tijd zaterdags want hij moest werken en zondags zat er niks in en zei ik zullen we even naar J gaan (beste kameraad waarvan de moeder is overleden een tijd terug) nee want die zie ik ook met werken van de week, ik zei uhm dat is heel wat anders die vindt het fijn als we even langs komen , zijn neef van 39 had een herseninfarct gehad, ik zei zullen we even langsgaan maar nee. Hij had nergens geen zin in
stoorde zich aan mij (heb. ADD dus ben chaotisch, maar dat ben ik al vanaf het begin ) als ik even mijn ogen dicht had op de bank kreeg ik al commentaar dat er bijv niets gedaan was (wat wel zo was) ook als ik chips at of wat anders commentaar dat ik te dik werd. en rolletjes kreeg enz. en dan ging mijn zoon ook nog erin mee ja mama wanneer ga je afvallen. Heb de ziekte van Chron dus had daarvoor ook nog door een ontsteking prednison gehad en mijn vit.D was ook maar 25 dus moeheid was niet raar, ook kwam alles de laatste jaren op mij neer gesprekken van onze zoon (pdd nos ) het interesseerde hem niks en het was mijn schuld
dat hij naar speciaal onderwijs moest, had ik de toelaatbaarheidsverklaring maar nooit moeten
tekenen , ik zei pardon dan had jij mee moeten gaan naar dat gesprek waar ik onder druk werd gezet. 5 tegen 2. (ik en mijn zoon) en moest nu een handtekening zetten bij akkoord kon niet overleggen . Kan op 1 hand tellen de gesprekken waar hij mee naartoe is geweest de laatste jaren , want moeten ze dat maar s’avonds doen overdag werk ik. Ook dit ik niks meer goed , maakte teveel op , ook van de kids kon ie niks hebben meteen boos 1,5 jaar geleden begonnen 2 dagen aan de slaapkamers v de meiden, maar half afgemaakt
Heb tig keer gevraagd wat is er toch met jou , heb je een burn out of depressie of gebruik je nog . Ik word gek van jou altijd dat terughalen van gebruiken dat doe ik niet meer. Als de meiden 1x ruzie maakten flipte die en werd me toch boos om vervolgens weer naar boven te lopen en ze achterna te gaan en z’n excuses aan te bieden , ook zijn boekhouding is ie zo laks mee en met afspraken , de boekhouder heeft me gemaild in Juni voor wat stukken van 2020 (jaarcontrole) , omdat ie geen gehoor kreeg van mijn ex . Klanten belde mij of stuurde me via FB messenger zelfs berichten dat hij niet opnam en niet te bereiken was. Er staan nog schulden open (aanslagen v d belastingdienst) en ook. boetes voor te hard rijden , waar al weer meer kosten bovenop zijn gekomen of bijv motorvoertuigenbelasting weer 50 bovenop is gekomen door te laat betalen, het interesseerde hem niks. We reden in de vakantie een dagje naar zee , hij reed te hard ik zei straks liggen er 3 boetes op de deurmat , week ervoor had hij een vriend van mijn zoon naar huis gebracht ook kort daarna een boete van gekregen en. van dat dagje zee ook 2 boetes. Hij had van de week dat ie eigenlijk vakantie had maar 2 dagen iets met ons gedaan , want hij moest werken (ondertussen zal ie veel bij zijn inmiddels nieuwe vriendin zijn geweest), die gelukkig 1uur en 6 min. verderop woont . Mijn ex had last van zijn schouder en s’nachts en bij rust en zei ik ga naar de sportschool als corona voorbij is (eerste periode) met B (onze middelste) ik zei
ben je verliefd , want hij is helemaal niet van het sporten doe normaal zei die. Ik werd de laatste 2 jaar alleen maar gekleineerd, mijn ex zocht niks , iets kleins kon hij zich al aan irriteren, alleen maar grijnzen, werken en veel slapen als hij thuis was. Dat ik 6 weken geleden riep ik ga morgen naar de stichting want ik doe toch niks meer goed. Mijn ex schoonmoeder kreeg klachten afvallen en vermoeidheid en rugpijn, toen de diagnose kwam zo’n 5 weken geleden (botkanker) was het voor mijn ex de druppel : ik stop ermee en ga bij mijn ouders wonen , we verkopen het huis en zijn van onze schulden.af. Ik begreep er niks van hij die altijd zoveel om me gaf en jaloers werd als ik met een ex stond te buurten of met andere mannen.
Ik ging naar boven huilend en ben de hele middag boven gebleven. De middelste ging op kamp de volg.dag dus wilde ik het nog niet vertellen. Ik zei ik wil jou niet kwijt, ik kan niet zonder jou. Hij vond dat we meer als broer en zus leefden en ik had hem al een half jaar geen knuffel en of kus meer gegeven, ik zei gek hè als ik word gekleineerd en er alleen maar op me gegrijnsd wordt. Mijn onderbuikgevoel zei dat er meer was, ik zei heb je een ander? Nee hoe kom je daar nou bij, ik heb nergens geen zin in. Hij zat vaak in de garage op een stoeltje en was dan regelmatig
cryptomunten en bitcoins aan het bekijken de stijgingen enz. dit doet onze zoon veel dus is dat voor hem ook interessant geworden. Ook op de geschiedenis van zijn computer veel over die munten. Ik haalde me van alles door het hoofd en zei ik wil nu de waarheid anders doe je mij nog veel meer pijn. Toen zei die dat komt later wel , toen wist ik genoeg. Hem s’nachts wakker gemaakt en natuurlijk doorgevraagd hij zei niet teveel anders ging ik haat opzoeken op social media enz . ze was. 46 en maatschappelijk werker 😳 gescheiden en had een eigen bedrijfje.
De grond zakte onder mijn voeten vandaan. Wat heb ik gehuild en nog kan ik ineens emotioneel worden (ben ook een hooggevoelig persoon), ben ik zo naïef en blind geweest???
Hoewel ik nog steeds denk dat er meer is hij heeft in het verleden iets meegemaakt en nooit hulp voor willen vragen terwijl ik zei dat hij naar de huisarts of een psycholoog moest gaan. En nu ongelooflijk binnen 5 weken voel ik me “lucht” alsof ik nooit bestaan heb, ook bij ex schoonfamilie. Het ergste is ze is vorige week al daar geweest, hoe snel kan het gaan ik denk dat dit al veel langer speelt , maar zal de waarheid nooit boven tafel krijgen. Ook heeft mijn moeder 2,5 week geleden een hersenbloeding gekregen , gelukkig is ze er goed uitgekomen, wel fysio voor evenwichtstoornis., maar ze zeggen weleens 1 komt nooit alleen, nou dat is hier dus het geval.
En zo kinderachtig bezig , hij is in de herfstvakantie met de kids. een dagje weggeweest (nu kon het wel ineens) en dan in de bus zeggen ik ga een nieuwe rijke vriendin zoeken dan kunnen jullie 2x op vakantie per jaar pffff en tegen mijn jongste. wat ze een mooie naam vond , echt die is dan 47 en tegen de oudste 2 had ie laatst geroepen je blijft toch niet 40 jaar bij dezelfde. En me zwart maken bijv. dat zijn werkbroek nu meteen is uitgewassen (door opa )tegen de kinderen.
In zijn drugsperiode jaren geleden zei die ruimdenkend te zijn en geen moeite met.
vreemdgaan te hebben, het pijnlijkste
vind ik nog dat hij geen spatje schuldgevoel heeft
van alles wat hij gedaan heeft, ongelooflijk hoe blind ben ik geweest, maar O wat heb ik het moeilijk momenteel. Hij reageerde de laatste tijd ook niet meer op appjes. Ook niet bij anderen en werd boos als ik vroeg met wie hij online was, want hij was niet online loog ie en nu lees ik in zijn mail naar een neef of hij geld kon overmaken (werken samen) hij stuurde dat de betalingen morgen de deur uitgingen . oh. mooi zei die moet even wat apart zetten 😉😉🙈 erachter die is dus iets van plan , dit klopt niet….
Ong. 1 maand geleden heeft mijn ex er een punt achter gezet. Ik ben momenteel een emotioneel wrak, probeer me voor de kinderen groot te houden, maar het is ook goed als ze mijn verdriet zien. Hij is eerder vreemdgegaan en zeg eerlijk ik heb dit nooit kunnen loslaten. Als er een woordenwisseling was,, of hij maakte een nare opmerking kwam ik weer terug op die vrouwen (voor de lust, toen nog geen gevoelens). Mijn ex heeft 9 maanden voor “niks” gewerkt voor een bedrijf wat failliet ging, sinds die tijd is het eigenlijk niet meer dezelfde lieve zorgzame man geweest:
Dit is alweer een aantal jaren geleden, hij is daarna aan de drugs gegaan (eerst xtc later speed) en ging daarna vreemd, vond het verschrikkelijk maar hield van hem en had ook medelijden omdat ik wist hoe dit erin hakte, dat je 9 maanden voor niks hebt gewerkt. Later betaalden er meerdere klanten niet tijdig, dat ik zei jij bent te soft als ondernemer (zzp-timmerman/electro/zonnepanelen) je moet weer
voor een baas gaan werken. Nee dat nooit meer dan kunnen we het al helemaal niet meer betalen.
Hij is toen zelfs een tijd gaan dealen verschrikkelijk en zelfs 1 keer bedreigd (ze zeggen dat je nooit makkelijk uit dat wereldje komt) .We hebben financieel zware jaren gekend, konden weinig op vakantie, maar als we gingen hadden we het fijn. Het knaagde ook aan hem, dat vrienden enz wel ieder jaar naar het buitenland konden en wij een enkele keer naar Landal of Centerparcs gingen een midweek of week. Vorig jaar nog een midweek met ex schoonouders geweest, scheelde in de kosten (gedeeld) en we waren er even uit.
Was een fijne vakantie, even wat anders dan thuis.
Wel merkte ik sinds de eerste corona periode dat mijn ex zich anders gedroeg. Ik zei gebruik je weer, want je gedrag is anders en je eet niet (soms
een dag dat ie juist de voorraadkast leeg at.) en werken nooit zin en tijd zaterdags want hij moest werken en zondags zat er niks in en zei ik zullen we even naar J gaan (beste kameraad waarvan de moeder is overleden een tijd terug) nee want die zie ik ook met werken van de week, ik zei uhm dat is heel wat anders die vindt het fijn als we even langs komen , zijn neef van 39 had een herseninfarct gehad, ik zei zullen we even langsgaan maar nee. Hij had nergens geen zin in
stoorde zich aan mij (heb. ADD dus ben chaotisch, maar dat ben ik al vanaf het begin ) als ik even mijn ogen dicht had op de bank kreeg ik al commentaar dat er bijv niets gedaan was (wat wel zo was) ook als ik chips at of wat anders commentaar dat ik te dik werd. en rolletjes kreeg enz. en dan ging mijn zoon ook nog erin mee ja mama wanneer ga je afvallen. Heb de ziekte van Chron dus had daarvoor ook nog door een ontsteking prednison gehad en mijn vit.D was ook maar 25 dus moeheid was niet raar, ook kwam alles de laatste jaren op mij neer gesprekken van onze zoon (pdd nos ) het interesseerde hem niks en het was mijn schuld
dat hij naar speciaal onderwijs moest, had ik de toelaatbaarheidsverklaring maar nooit moeten
tekenen , ik zei pardon dan had jij mee moeten gaan naar dat gesprek waar ik onder druk werd gezet. 5 tegen 2. (ik en mijn zoon) en moest nu een handtekening zetten bij akkoord kon niet overleggen . Kan op 1 hand tellen de gesprekken waar hij mee naartoe is geweest de laatste jaren , want moeten ze dat maar s’avonds doen overdag werk ik. Ook dit ik niks meer goed , maakte teveel op , ook van de kids kon ie niks hebben meteen boos 1,5 jaar geleden begonnen 2 dagen aan de slaapkamers v de meiden, maar half afgemaakt
Heb tig keer gevraagd wat is er toch met jou , heb je een burn out of depressie of gebruik je nog . Ik word gek van jou altijd dat terughalen van gebruiken dat doe ik niet meer. Als de meiden 1x ruzie maakten flipte die en werd me toch boos om vervolgens weer naar boven te lopen en ze achterna te gaan en z’n excuses aan te bieden , ook zijn boekhouding is ie zo laks mee en met afspraken , de boekhouder heeft me gemaild in Juni voor wat stukken van 2020 (jaarcontrole) , omdat ie geen gehoor kreeg van mijn ex . Klanten belde mij of stuurde me via FB messenger zelfs berichten dat hij niet opnam en niet te bereiken was. Er staan nog schulden open (aanslagen v d belastingdienst) en ook. boetes voor te hard rijden , waar al weer meer kosten bovenop zijn gekomen of bijv motorvoertuigenbelasting weer 50 bovenop is gekomen door te laat betalen, het interesseerde hem niks. We reden in de vakantie een dagje naar zee , hij reed te hard ik zei straks liggen er 3 boetes op de deurmat , week ervoor had hij een vriend van mijn zoon naar huis gebracht ook kort daarna een boete van gekregen en. van dat dagje zee ook 2 boetes. Hij had van de week dat ie eigenlijk vakantie had maar 2 dagen iets met ons gedaan , want hij moest werken (ondertussen zal ie veel bij zijn inmiddels nieuwe vriendin zijn geweest), die gelukkig 1uur en 6 min. verderop woont . Mijn ex had last van zijn schouder en s’nachts en bij rust en zei ik ga naar de sportschool als corona voorbij is (eerste periode) met B (onze middelste) ik zei
ben je verliefd , want hij is helemaal niet van het sporten doe normaal zei die. Ik werd de laatste 2 jaar alleen maar gekleineerd, mijn ex zocht niks , iets kleins kon hij zich al aan irriteren, alleen maar grijnzen, werken en veel slapen als hij thuis was. Dat ik 6 weken geleden riep ik ga morgen naar de stichting want ik doe toch niks meer goed. Mijn ex schoonmoeder kreeg klachten afvallen en vermoeidheid en rugpijn, toen de diagnose kwam zo’n 5 weken geleden (botkanker) was het voor mijn ex de druppel : ik stop ermee en ga bij mijn ouders wonen , we verkopen het huis en zijn van onze schulden.af. Ik begreep er niks van hij die altijd zoveel om me gaf en jaloers werd als ik met een ex stond te buurten of met andere mannen.
Ik ging naar boven huilend en ben de hele middag boven gebleven. De middelste ging op kamp de volg.dag dus wilde ik het nog niet vertellen. Ik zei ik wil jou niet kwijt, ik kan niet zonder jou. Hij vond dat we meer als broer en zus leefden en ik had hem al een half jaar geen knuffel en of kus meer gegeven, ik zei gek hè als ik word gekleineerd en er alleen maar op me gegrijnsd wordt. Mijn onderbuikgevoel zei dat er meer was, ik zei heb je een ander? Nee hoe kom je daar nou bij, ik heb nergens geen zin in. Hij zat vaak in de garage op een stoeltje en was dan regelmatig
cryptomunten en bitcoins aan het bekijken de stijgingen enz. dit doet onze zoon veel dus is dat voor hem ook interessant geworden. Ook op de geschiedenis van zijn computer veel over die munten. Ik haalde me van alles door het hoofd en zei ik wil nu de waarheid anders doe je mij nog veel meer pijn. Toen zei die dat komt later wel , toen wist ik genoeg. Hem s’nachts wakker gemaakt en natuurlijk doorgevraagd hij zei niet teveel anders ging ik haat opzoeken op social media enz . ze was. 46 en maatschappelijk werker 😳 gescheiden en had een eigen bedrijfje.
De grond zakte onder mijn voeten vandaan. Wat heb ik gehuild en nog kan ik ineens emotioneel worden (ben ook een hooggevoelig persoon), ben ik zo naïef en blind geweest???
Hoewel ik nog steeds denk dat er meer is hij heeft in het verleden iets meegemaakt en nooit hulp voor willen vragen terwijl ik zei dat hij naar de huisarts of een psycholoog moest gaan. En nu ongelooflijk binnen 5 weken voel ik me “lucht” alsof ik nooit bestaan heb, ook bij ex schoonfamilie. Het ergste is ze is vorige week al daar geweest, hoe snel kan het gaan ik denk dat dit al veel langer speelt , maar zal de waarheid nooit boven tafel krijgen. Ook heeft mijn moeder 2,5 week geleden een hersenbloeding gekregen , gelukkig is ze er goed uitgekomen, wel fysio voor evenwichtstoornis., maar ze zeggen weleens 1 komt nooit alleen, nou dat is hier dus het geval.
En zo kinderachtig bezig , hij is in de herfstvakantie met de kids. een dagje weggeweest (nu kon het wel ineens) en dan in de bus zeggen ik ga een nieuwe rijke vriendin zoeken dan kunnen jullie 2x op vakantie per jaar pffff en tegen mijn jongste. wat ze een mooie naam vond , echt die is dan 47 en tegen de oudste 2 had ie laatst geroepen je blijft toch niet 40 jaar bij dezelfde. En me zwart maken bijv. dat zijn werkbroek nu meteen is uitgewassen (door opa )tegen de kinderen.
In zijn drugsperiode jaren geleden zei die ruimdenkend te zijn en geen moeite met.
vreemdgaan te hebben, het pijnlijkste
vind ik nog dat hij geen spatje schuldgevoel heeft
van alles wat hij gedaan heeft, ongelooflijk hoe blind ben ik geweest, maar O wat heb ik het moeilijk momenteel. Hij reageerde de laatste tijd ook niet meer op appjes. Ook niet bij anderen en werd boos als ik vroeg met wie hij online was, want hij was niet online loog ie en nu lees ik in zijn mail naar een neef of hij geld kon overmaken (werken samen) hij stuurde dat de betalingen morgen de deur uitgingen . oh. mooi zei die moet even wat apart zetten 😉😉🙈 erachter die is dus iets van plan , dit klopt niet….
K
