Iedereen zegt loslaten... maar tis en blijft toch ook m'n maatje..

September 21 een man leren kennen via fb dating.. Bij de 1e ontmoeting was er gelijk een klik.. in 1 slag verliefd..
Ik woonde op een camping, hij in n klein appartementje van 3x3 na zijn scheiding.
Afstand was 75 km.. Ben vaak bij hem geweest, en in 3x3 hebben we ontzettend veel lol gehad. Mei 22 kreeg hij z'n huis terug, en vroeg of ik wilde samenwonen..
Daar had ik ja op gezegd.. M'n baan enz opgegeven om bij hem werk te gaan zoeken.
Allemaal gelukt...
Tot in oktober 5 maanden later zegt dat hij t niet meer ziet zitten.. Samenwonend te benauwend, teveel verantwoordelijkheid en me niet de liefde kunnen geven die ik nodig had.. En daar sta je dan... Machteloos..
Hij heeft ook heel veel issues, waaronder een sexverslaving.. dat wist ik maar ik dacht dat komt wel goed.. We waren heel open en vrij naar elkaar toe..
En dan sta je daar.. Geen huis, je liefde van je leven kwijt..
Nu woon ik op 3 verschillende adressen, en na 5 weken verder ben ik een emotioneel wrak.
Omdat we geen ruzie hebben en soms nog contact maakt het moeilijk.. En nu heeft hij vanavond weer een date, en dan maakt me kapot... ik weet het is zijn leven..
Maar ik word wel gevraagd voor een sauna volgende week.. Hij ziet het als vrienden, en dat wil ik ook, maar mijn gevoelens zitten nog zo hoog...
Iedereen zegt loslaten... maar tis en blijft toch ook m'n maatje..
Wat te doen?