. Na 27 j bleek hij een sexuele relatie gehad te hebben gedurende 3 j. Omdat ik erop uit kwam is deze stopgezet . Alles werd mij duidelijk. Na enkele maanden had hij een oplossing. Hij stelde een open huwelijk voor🤔. Had direct door dat hij van 2 walletjes wilde blijven eten. Voor mij was dat de druppel. Ben iets gaan drinken met vriend. Geen sex. Hij kon het niet aan. Was jaloers. We zaten altyd op dezelfde golflengte. 2 handen op 1 buik. Beiden alles gedaan voor elkaar. De kinderen zaten toen nog in hun tienerjaren. Had ik geen kinderen was dit 100% zeker gedaan. Voor de kinderen bijt ij steeds op mijn tanden. Nog enkele maanden en dan werken ze. Ondertussen vullen we nog elkaar aan en hij ziet mij graag, hij wilde mij nooit kwijt hebben, maar bij mij is dat gedaan. Telkens praten, proberen, wenen ,…. Ik ben niet graag meer intiem. Hij heeft er enorm spijt van en enorm schuldgevoel. Zei was enkel voor de sex
En wat als de kinderen uit huis zijn??? Ondertussen zijn we 5 jaar verder. Is dat dan de rest van mijn leven ?🤔 Waarom moet dit allemaal zo moeilijk gemaakt worden. Heb nu een negatief beeld van mannen. Schrik om niemand meer te vinden.
Iemand gelijkaardigs. Wat denken jullie?