Relatietherapeuten.net
Netwerk van relatietherapeuten
Relatietherapie
  • Het zal tijd nodig hebben

    Mijn man, leidinggevende, merkte twintig jaar geleden dat hij een medewerkster erg leuk vond. Dit bleek wederzijds te zijn. Hij heeft mij niets verteld en is een relatie aangegaan waarin ze gesprekken voerden over van alles, met elkaar op stap gingen en hij deed veel klusjes voor haar. Steunde haar ook moreel en stimuleerde haar om eigenwaarde te gaan voelen. In ongeveer 2009 werden ze verliefd op elkaar en nadat hij in 2011 met pensioen ging zijn ze ook met elkaar naar bed gegaan.
    Ze gingen vrijwel altijd op stap als ik ging oppassen, voor mijn werk weg was of iets leuks deed met een zus of dochter etc.
    In juli kwam alles uit doordat iemand mij vertelde dat hij van alles wist over mijn man en de wroegere medewerkster.
    Ik had het gevoel dat ik in duizend stukjes brak....
    Ik heb mijn man met het hele verhaal geconfronteerd en hij gaf alles toe, daar ga ik nu maar niet over uitweiden want dan wordt het verhaal nog langer.
    Mijn man heeft twintig jaar een dubbelleven geleid, had als het ware een lat-relatie naast zijn huwelijk.

    Wij hebben afgesproken dat wij gaan proberen ons huwelijk te redden en dat hij haar als een soort vriendin, platonisch, nog kon ontmoeten of contact hebben. Dat heeft hij ook met haar besproken en zo gaan ze nu ook met elkaar om. Waar ik hey nog steeds onder andere erg moeilijk mee blijk te hebben is het feit dat ze elkaar nog spreken of appen. Ik werk er wel aan maar mijn wantrouwen is enorm. Ook wissel ik tussen gevoelens van verdriet, boosheid, aanvaarding en zo. Tussen ons gaat het goed maar af en toe moeten mijn spanningen er kennelijk uit.
    Ik blijf me afvragen of ik met hem verder kan en wil maar ik heb mezelf een jaar de tijd gegeven om hier achter te komen.
    Wij communiceren nu veel, hebben aandacht voor elkaar en doen veel dingen samen. Dat gaat ook goed, zoals onze vakantie vorige maand, maar er blijft een bepaalde spanning, een onderbuikgevoel waarin steeds weer de gedachten boven komen aan wat er is gebeurd.
    Het zal tijd nodig hebben om met alles in het reine te komen, op een bepaalde manier maar ik vind het wel heel moeilijk...
    Loesje
    Loesje 7
    • Mijn man heeft ook 10 jaar een dubbelleven geleid. Ik heb hem bij het uitkomen hiervan laten kiezen; of zij voor 100% of ik voor 100%. Er is geen tussenweg. Ik vind het niet eerlijk van jouw man dat hij nog contact met zijn minnares heeft, ookal is het platonisch. Hij kan niet verwachten van jou dat je hiermee akkoord gaat. Je moet dus maar op zijn ''blauwe ogen'' vertrouwen dat er verder niets gebeurt?? Als hij werkelijk voor jou kiest, zou ik samen in relatietherapie gaan, en wel met als voorwaarde dat hij alle contacten met 'haar'' verbreekt. ik geloof er nl niets van dat je zo een platonische relatie kunt onderhouden met iemand met wie je jarenlang bent vreemd gegaan. Veel sterkte!!!

      Nelly
    • Ik wil wel in relatietherapie maar hij beslist niet. Hij zal niet meer met har het bed in duiken want de situatie is bij haar ook veranderd. Ik vind inderdaad dat hij met haar zou moeten breken maar "dan is hij nergens meer" aldus hemzelf. Ik denk dat ik er op dit moment voor kies om de tijd zijn werk te laten doen maar o, wat zou ik graag willen dat hij er mee stopt. Als ik zou eisen dat hij stopt dan doet hij het misschien toch stiekem. Voor mij voelt elke keer contact als een stukje ontrouw...

      loesje
    • Loesje... hij houdt je aan het lijntje....

      Nelly
    • Wij gaan nu wel in relatietherapie en ik hoop zo dat het werkt....

      loesje
    • Lieve Loesje

      Geloof me je kunt geen platonische relatie hebben met iemand waar je een seksuele relatie mee gehad hebt dat is gods onmogelijk. Dit zal vroeg of laat weer uitlopen op seks.

      Ronald
    • Wij zijn nu in relatietherapie en hij heeft geen contact meer met haar( zegt hij). Het is moeilijk om het te geloven maar het lijkt er wel op.
      Het blijkt nu dat zij vanaf 2002 toen ze elkaar bekenden verliefd te zijn, met elkaar hebben gezoend en geknuffeld, dus niks platonisch. Hij vond dat platonisch iets anders was dan wat er normaal onder verstaan wordt. Ook kwam veertien dagen geleden aan het licht dat, toen ik nog werkte en hij al met pensioen was, zij een dag vrij nam van haar werk en dan gingen ze samen op stap. Hoe vals kun je zijn??? Ik weet nog steeds niet of ik bij hem blijf of wegga, want kies ik voor alleen wonen en alles opgeven en toch leven met het verleden of blijf ik en is ook het verleden aanwezig? OP zich gaat het heel goed tussen ons tweeën maar kan ik het aan om te blijven? Heel lastig...

      loesje
    • Alle reacties weergeven...
    • Lieve dame,

      Het geen wat hij je verteld is nog geen 10% van wat er echt gebeurd is, het zal ook niet veel uitmaken dat er veel meer gebeurt is gekwetst ben je sowieso. Vraag je niet af of je het aan kunt maar vraag je af of je van hem af wilt/kan. Ik denk dat de problemen als je weg wil vele malen groter zijn dan dat je bij hem blijft. Jullie beide op een leeftijd gekomen dat ik denk heeft scheiden dan nog wel zin. Eerlijk gezegd denk ik ook niet dat die muts zit te wachten dat hij bij haar intrekt, oudere vrouwen die een vrijheid hebben verworven gaan die niet opgeven voor een vent. Wacht de het einde van de relatietherapie af zet ondertussen alle ellende van een scheiding op papier en neem dan een beslissing.

      Lief klein kusje op je wangetje
      Ronald

      Ronald
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

Forum Vreemdgaan - Lotgenotenverhalen

Dit is een verhaal uit het forum Vreemdgaan.
Lees meer verhalen over Vreemdgaan

Meer ondersteuning nodig?
Therapie bij Vreemdgaan

Op zoek naar tips?
Tips bij vreemdgaan