Een aantal dagen geleden heeft mijn man mij verteld dat hij 2,5 jaar geleden is vreemd gegaan met een collega. Ik was toen hoog zwanger van de tweede en zat niet goed in mijn vel en had een moeilijke zwangerschap. Mijn man kon met haar goed praten en toen op klaar lichte dag waren ze in gesprek op de parkeerplaats.. en veranderde dit gesprek naar sex op de auto...
Mijn man heeft mij na die tijd niet al te goed behandeld en de laatste tijd gaat het juist heel erg goed en leek hij eindelijk de man te zijn wie hij ooit was en waarvan ik altijd wist dat dat nog in hem zat. Maar nu ik dit heb gehoord is mijn hele wereld ingestort.
Ik begrijp dat het eenmalig was en 2,5 jaar geleden maar voor mij komt het binnen alsof het gisteren was.
Ook omdat ik toen ik moest bevallen helemaal in de steek ben gelaten door hem en zowel ervoor als daarna in mijn kraamtijd, hier heb ik altijd veel verdriet om gehad en vind ik een moeilijke tijd om naar terug te kijken. In die periode heb ik hem ook gevraagd of hij vreemd ging omdat ik wat voelde maar hij ontkende dit.
En nu dit dus wel zo blijkt te zijn veranderd voor mij alles. Het vertrouwen is compleet weg en tegelijkertijd voel ik ook nog veel liefde voor hem. Ik had nooit van hem verwacht dat hij zoiets zou kunnen doen, hoe naïef achteraf.
We hebben nu afgesproken om met een therapeut te gaan praten maar ik weet niet of ik hier overheen kan stappen. Ik heb veel respect voor de vrouwen die dat wel kunnen en soms zelfs na meerdere keren. Ik weet op dit moment gewoon niet goed hoe ik ermee om moet gaan.
We hebben twee kleine kinderen en om die reden probeer ik me sterk te houden en blijf ik in gesprek met hem. Hij wil mij graag vasthouden, knuffelen, zoenen en eigenlijk meer maar mijn maag draait om zodra hij dichterbij komt.
Volgens mij is dit een warrig verhaal geworden maar ik moest het even van me af schrijven...
Iedereen die een soortgelijk iets moet doormaken wens ik heel veel sterkte, de pijn is verschrikkelijk
Mijn man heeft mij na die tijd niet al te goed behandeld en de laatste tijd gaat het juist heel erg goed en leek hij eindelijk de man te zijn wie hij ooit was en waarvan ik altijd wist dat dat nog in hem zat. Maar nu ik dit heb gehoord is mijn hele wereld ingestort.
Ik begrijp dat het eenmalig was en 2,5 jaar geleden maar voor mij komt het binnen alsof het gisteren was.
Ook omdat ik toen ik moest bevallen helemaal in de steek ben gelaten door hem en zowel ervoor als daarna in mijn kraamtijd, hier heb ik altijd veel verdriet om gehad en vind ik een moeilijke tijd om naar terug te kijken. In die periode heb ik hem ook gevraagd of hij vreemd ging omdat ik wat voelde maar hij ontkende dit.
En nu dit dus wel zo blijkt te zijn veranderd voor mij alles. Het vertrouwen is compleet weg en tegelijkertijd voel ik ook nog veel liefde voor hem. Ik had nooit van hem verwacht dat hij zoiets zou kunnen doen, hoe naïef achteraf.
We hebben nu afgesproken om met een therapeut te gaan praten maar ik weet niet of ik hier overheen kan stappen. Ik heb veel respect voor de vrouwen die dat wel kunnen en soms zelfs na meerdere keren. Ik weet op dit moment gewoon niet goed hoe ik ermee om moet gaan.
We hebben twee kleine kinderen en om die reden probeer ik me sterk te houden en blijf ik in gesprek met hem. Hij wil mij graag vasthouden, knuffelen, zoenen en eigenlijk meer maar mijn maag draait om zodra hij dichterbij komt.
Volgens mij is dit een warrig verhaal geworden maar ik moest het even van me af schrijven...
Iedereen die een soortgelijk iets moet doormaken wens ik heel veel sterkte, de pijn is verschrikkelijk
Kim02
