Hey.. ik ben 16 jaar samen met mijn man, we hebben 2 prachtige kinderen. Onze weg was hobbelig. Hij bedroog me 3 keer in de eerste jaren dat we samen waren. Maar onze wegen kwamen weer samen. Nu merk ik na al die jaren dat ik het niet heb verwerkt. Sinds kort erger ik mij aan alles. Ik doe ook alles alleen. Koken ,wassen ,plassen ,de kinderen. Dan nog een eigen zaak. Hij komt thuis, zet zich en speelt wat met zen gsm. Of moet nog ergens naartoe. Al dan niet voor zijn werk. Ik negeer hem vooral. Maar dat lijkt geen effect te hebben. Praten lukt helemaal niet meer. Hij ziet niet dat er iets is, loopt weg van elk probleem. Heb het gevoel dat het op is. Geen liefde meer langs mijn kant. Nix kan me eigenlijk nog schelen. Weg kan ik niet. Ik heb een eigen zaak in ons huis. En dan zijn er nog de kinderen... ik weet met mezelf geen blijf meer. Wat doe ik in mijn situatie?
Anoniempje
