Ben er sinds een paar weken achter gekomen dat mijn vrouw is vreemd gegaan , eerst onkende ze het , maar ik had gezorgd voor bewijs. Een mokerslag natuurlijk met veel woede , verdriet en ongeloof. Het loopt al een tijdje niet lekker tussen ons , ze mist een gevoel zei ze altijd, nu is duidelijk welk gevoel dat is. Ze wordt niet genoeg opgewonden van mij, wat ze wel bij de andere vond. Iets wat super vernederend is voor mij om dat te horen. Ik mis ook de sex, we doen het af en toe wel, en een enkele keer vliegen de vonken er wel van af. Maar meestal is het om mij te plezieren. En het initiatief moet altijd bij mij vandaan komen.We ziijn begin 40 en zien er beide goed uit. Ze vindt mij zelfs een hele aantrekkelijke man . Ze wil mij niet kwijt en ik haar ook niet, maar wil ook niet dat dit weer gebeurd. Er zijn ook kinderen in het spel wat het natuurlijk nog moeilijker maakt. Niet dat het een reden is om bij elkaar te blijven, maar je wil er wel extra voor vechten. En dat wil ik ook maar het moet niet weer gebeuren natuurlijk. Het vuur moet er weer zijn voor mij alleen, andersom is er genoeg vuur. Maar hoe krijgen we dit voor elkaar? Het is iets wat ze zelf ook graag wil , maar hoe? Wat kan ik doen? En wat kan zei doen? Ze mist het al jaren en ik ook. Als dit goed is kan en wil ik haar met alle liefde vergeven en zal ik het positieve er uit kunnen halen. Voor de rest hebben we het zo mooi samen.
Mark
