Ik heb zelf een jaar een affaire gehad. Het was een passionele relatie heel seksueel gedreven. Toch heeft deze relatie een heel lelijk kantje. Niet alleen bedroog ik mijn vrouw en zij haar man, wat op zich al erg genoeg is. Ik heb ook het gevoel dat er sprake was van machtsmisbruik. Dat er in dit soort van relaties verschillende verwachtingen ontstaan lijkt me nochtans niet ongewoon. We zijn deze affaire aangegaan vanuit een gemis. Ik denk (maar ben daar niet meer zo zeker van ) dat zij dat deed uit een gemis aan passie (vurige seks), ik deed dat ook uit een gemis aan liefde in de eigen relatie. Dit heb ik altijd zo gezegd tegen haar en ook zij heeft dat meerdere keren bevestigd (zowel voor seks als warmte) . De momenten dat we samen hadden waren altijd heel liefdevol en passioneel. Wat zat er dan wel mis? Ik heb het gevoel dat zij de seks en de gesprekken gebruikte om binding/ afhankelijkheid te creëren. Wat ik op zich begrijpelijk kan zijn. Maar wanneer een relatietherapeute dit doet dan gaat dat voor mij toch te ver. Ik had vertrouwen in haar en ging er van uit dat we in deze scheve situatie best heel respectvol met elkaar moesten omgaan. Ik voelde me niet goed in mijn vel, had een slaapstoornis, nam op een gegeven moment hiervoor ook antidepressiva. Zij wist dat allemaal maar wanneer ik aangaf dat ik haar wilde spreken over een aantal geruchten (zo zou ze iets hebben gehad met een jongen die redelijk ernstige psychische problemen heeft en zou ze op dezelfde avond zowel met mij als met nog een andere man seks hebben gehad) dan had ze geen tijd. Pas wanneer ik dreigde om alles openlijk te vertellen had ze tijd. De geruchten minimaliseerde en ontkende ze en gaf me het gevoel dat alles in orde was. Ook de daaropvolgende momenten waren heel fijn en de afstand tussen ons verkleinde. Dat is ook wel een beetje de rode draad in de relatie. "Aantrekken en loslaten" dat was op zich al minder fijn maar wat me gek maakte was de controle die ze uitoefende. (plotseling geen antwoord op een WhatsAppje, geen tijd de komende weken) Je kan ook niet gewoon even passeren om te polsen hoe het zit (ook al woont ze op minder dan 1km) zonder alles wat je nog belangrijk vindt op te blazen. Ik voelde me machteloos en totaal niet erkent als mens. Op kritische (geen boze) berichten reageerde ze niet alleen op positieve, zo creëer je dus een schuldgevoel. Ik voelde me op een gegeven moment leeg en het enige wat ik nog voelde was een schuldgevoel tov mijn eigen vrouw. Ik heb haar alles verteld en wonder boven wonder heeft ze mij niet het huis uitgekegeld. Zij is blijven liegen tegen haar man maar mijn vrouw heeft uiteindelijk haar man (een vriend van mijn vrouw) ingelicht. De week daarop stuurde zij een bericht naar mij met de boodschap dat ze (haar man en zijzelf) absoluut geen contact meer wensen. ... beetje raar dat zij dat stuurt hé ..... controle uitoefenen, denk ik dan.
Nu zie ik haar eerder als een narcistische vrouw die haar aangeleerde vaardigheden inzet om haar eigen behoeftes te vervullen ook al gaat dat ten koste van de andere. Ik weet dat ik zelf verre van zuiver ben en wil absoluut mijn eigen aandeel niet minimaliseren. Wat me ook opviel was het totaal ontbreken van schuldgevoelens en het gemak waarmee ze liegt. We zijn allemaal mensen met onze kleine kantjes maar dat doe je niet al relatietherapeute. Je weet toch precies welk effect je gedragingen en woorden op mensen hebben.
Nu zie ik haar eerder als een narcistische vrouw die haar aangeleerde vaardigheden inzet om haar eigen behoeftes te vervullen ook al gaat dat ten koste van de andere. Ik weet dat ik zelf verre van zuiver ben en wil absoluut mijn eigen aandeel niet minimaliseren. Wat me ook opviel was het totaal ontbreken van schuldgevoelens en het gemak waarmee ze liegt. We zijn allemaal mensen met onze kleine kantjes maar dat doe je niet al relatietherapeute. Je weet toch precies welk effect je gedragingen en woorden op mensen hebben.
De relatietherapeute