Ik zit in een bizarre situatie

Ik zit in een bizarre situatie, toch wel erg anders dan de dingen die ik hier lees.
Ik ben bijna 5 jaar samen met mijn vriend. Wij houden erg veel van elkaar, maar hebben altijd moeite gehad met intimiteit. We hebben allebei trauma’s in ons verleden die voor zo’n typische bindingsangst/verlatingsangst dynamiek zorgen. Als mijn vriend zich zorgen maakt, trekt hij zich terug en heeft hij moeite mij binnen te laten.
Mijn vriend is nogal religieus opgegroeid, en seks is daarom best een beladen onderwerp voor hem. Hij heeft er lang schaamte bij gevoeld dat hij seksuele verlangens had, was overtuigd dat dit zondig was.
Hij keek om die reden ook geen porno en masturbeert nauwelijks.
Een tijd geleden is onze relatie in zwaar weer terecht gekomen. Ik kreeg een aanbod om 2 maanden naar het buitenland te gaan, en mijn vriend kon helaas niet mee. Ik besloot daarom mijn beste vriendin mee te vragen. Tegelijkertijd hadden we veel gesprekken over de toekomst. Kinderen of niet? Sparen voor een koophuis of toch reizen? Veilige goedbetaalde baan opzeggen om mijn passie na te leven? We wisten niet meer wat we wilden, en in de weken voor ik naar het buitenland vertrok begon mijn vriend zich weer afstandelijk te gedragen. Ik kon voelen hoe hij een muur optrok, en hoopte dat de periode alleen hem ruimte zou geven om na te denken en zijn liefde voor mij terug te vinden. Want dat is vaak het geval: als ik mijn vriend ruimte geef, ontdooit hij weer en komt het verlangen terug.
De avond voor vertrek kwam mijn beste vriendin bij ons slapen zodat ze met ons mee kon rijden. Mijn vriend zet vaak de douche aan voor gasten omdat de kraan onvoorspelbaar is en lang moet opwarmen. Ook dit keer deed hij dat. Mijn vriendin nam een douche en daarna gingen we naar bed, en opeens stortte mijn vriend in. Hij bekende dat hij in de afgelopen weken porno was gaan kijken omdat de stress in zijn hoofd zo hoog was opgelopen. Het was een manier geworden om te ontspannen en zich terug te trekken. An sich is daar wat mij betreft niks mis mee. Maar toen hij de douche voor mijn vriendin had aangezet, had hij plotseling een kans gezien en stiekem zijn telefoon aangezet om haar te filmen. Hij had er direct daarna intense spijt van en heeft het filmpje direct verwijderd zonder te kijken (ik heb zijn telefoon gecontroleerd) en het daarna aan mij opgebiecht. Hij was ziek van zichzelf, helemaal kapot van schaamte. Ik voelde me genoodzaakt om dit direct eerlijk tegen mijn vriendin te vertellen, die nu ongelooflijk kwaad op hem is en hem niet meer wil zien of spreken. Een paar uur later zijn we zonder hem naar het vliegtuig vertrokken. Mijn vriend heeft extreem veel spijt en geeft aan aan zichzelf en aan de relatie te willen werken. Ik merk ook dat ik hem nog een kans wil geven. Ik ken hem beter dan dit en weet dat dit een hele domme eenmalige fout was. Maar ik weet ook dat iedereen mijn keuze hierin zal veroordelen, waardoor ik het tegen niemand durf te vertellen. Ik voel me enorm eenzaam en weet niet hoe ik verder moet.