Uiteindelijk moet ik hier zelf een weg in vinden

Vijf maanden geleden erachter gekomen dat mijn man met wie ik 25 jaar samen ben, een affaire heeft met een collega. Maar zo overspoeld door een gevoel dat hij nog nooit gehad heeft, dat het nu ertoe geleid heeft dat we uit elkaar gaan. Al die maanden heb ik gewacht, geprobeerd, gestreden om er samen uit te komen. Voor mezelf en voor ons gezin. Ik voel me besodemieterd en ben in een burn-out met angst en somberheid terecht gekomen, werk niet meer, opleiding gestopt en thuis functioneer ik beroerd. Was pas een jaar hersteld van een andere burn-out, en nu weer… en niet mijn man om me te steunen, maar zelfs de oorzaak. Hij gaat deze week naar een camping en ik blijf met drie pubers en een hond in huis, terwijl ik nauwelijks mezelf overeind houd, heb hulptroepen ingezet voor huishouden en boodschappen maar voelt allemaal uitzichtloos. Ben alles kwijt wat ik had: relatie, gezinsleven, mijn bedrijf, inkomen, gezondheid. Naïef hoe ik hiermee ben omgegaan en naïef te denken dat mij zoiets niet zou overkomen. Het doet heel veel, mijn leven is terug gebracht tot overleven. Gebruik medicatie, ben bij psychiater en psycholoog, maar uiteindelijk moet ik hier zelf een weg in vinden…. Geen idee hoe.