Intimiteitsproblemen - Lotgenotenverhalen

Mijn vrouw heeft op zich niks tegen sex , en ook best met regelmaat. Zij wil echter alleen heel snel direct sex en dit duurt dus maximaal een minuut of 3-5. Ik mis de intimiteit rondom de sex.

Hey wat goed dat je dit deelt. Bijzonder dat een man dat ook kan doen, veelvuldig afwijzen. Het voelt bij mij ook pijnlijk en ik begin nu vaak fantasieën te krijgen bij andere vrouwen daardoor. Is dit herkenbaar voor anderen? Ik wil het namelijk eigenlijk niet.

Ik herken dit ook!! Wist niet dat mannen dat konden hebben, ik voel me ook afgewezen en mijn fantasie slaat op hol hierdoor! Sta op het randje om het met een ander te wilken doen..zucht

Mijn vriend en ik zijn eind twintig en hebben bijna vier jaar een relatie. Ik denk dat we in die tijd maximaal 10 keer seks hebben gehad. Hij zegt een soort blokkade te hebben; hij vindt het niet getuigen van respect om met mij seks te hebben en het lijkt alsof hij mij hierin vergelijkt met de heilige Maagd Maria. Ik kan deze blokkade heel moeilijk begrijpen en ik voel mij niet geliefd en gewenst door het gebrek aan intimiteit. Verder is de relatie wel heel goed en passen we echt goed bij elkaar, maar ik twijfel inmiddels of ik de rest van mijn leven zonder deze intimiteit wil.. Ik herken mij in jouw verhaal, omdat ook mijn interesse naar andere mannen is gegroeid terwijl ik dit niet wil. Ik wil er nu dan ook echt aan gaan werken met mijn vriend en ik overweeg relatietherapie.

Zo herkenbaar! Het niet meer "moeten" geeft inderdaad rust.

Hoe gaat het nu met jullie?

Heel herkenbaar. Mijn partner wil helemaal geen seksuele intimiteit; ook niet naakt naast elkaar liggen bijvoorbeeld. Het doet echt iets met mijn zelfbeeld en onze relatie merk ik.

Ik ben 21 jaar samen met mijn man. Voordat we een relatie kregen was ik erg actief op sexgebied. Ik merkte toen we net verkering hadden dat het innitiatief altijd van mij moest komen. Hij heeft ooit wel gezegd dat ik hem steeds voor was maar als ik dan een paar dagen niets deed om hem een kans te geven gebeurde er ook niets. De sex was vooral liefdevol.

We hadden toen gemiddeld 2x per week sex. Voor mij veel te weinig en vrij soft, en ik heb echt getwijfeld in die tijd of ik dit wel door moest zetten. Toch besloten om voor hem te gaan omdat ik echt van hem hield. Mezelf wijs gemaakt dat ik dit wel aan zou kunnen, twee keer per week liefdevolle sex. In de jaren die daarop volgden vaak verdrietig geweest. Ik voelde me afgewezen en niet gewild. Toch kregen we twee kinderen. Na de bevallingen had ik zelf ook minder zin. Dat moet ik toegeven. Ik heb hem gevraagd zich te laten steriliseren omdat ik dan geen rem hoef te voelen. Ook dit wilde hij niet. Ik denk dat hij het als excuus gebruikt om nog minder te 'hoeven'

Nu jaren later, kinderen zijn pubers. Is sex en intimiteit weg. Ik hunker er naar maar door de vele afwijzingen kan en durf ik het hem niet meer te vragen en geven. Ik ben veel te bang weer afgewezen te worden.

Het doet heel veel pijn. Want ik hou wel van hem en hij is een geweldige vader. Praten heb ik geprobeerd. Dat kan hij niet. Hij blokkeert zodra het over gevoelens gaat.

Ik ben ook verliefd geweest op een ander. De sexuele aantrekkingskracht was zeker wederzijds. Hij wilde 'afspreken' maar hier heb ik niets mee gedaan uit respect voor mijn man.

Mijn advies aan jonge mensen die in een relatie stappen waarbij de sex ver te zoeken is. Of in jouw ogen veel te weinig, zoek verder voor het te laat is. Hoe langer je in een relatie zit, hoe lastiger is om eruit te stappen. Helemaal als er kinderen in het spel zijn.

Elke alinea, elke regel herkenbaar. Je advies pijnlijk voor de mensen in vergelijkbare situaties maar uiteindelijk een weloverwogen waarheid. Dank voor je verhaal.

Een jaar na mijn eerdere schrijven ben ik gescheiden... Heel verdrietig maar wat een goede keuze.
Ik heb nu iemand gevonden die mij ziet staan. Iemand die mij wil. En we hebben fantastische sex en er is intimiteit.... Ik werd verdrietig van alle verhalen die ik hier las en had ook veel verdriet als ik mijn eigen verhaal terug las.
Ik zou willen dat ik deze keuze veel eerder had gemaakt.

Sterkte Marco! Zoals ik het lees leeft jouw ex achter een muur van staal. Zolang zij nooit iemand toelaat tot haar hart, zal ze zich nooit open kunnen stellen naar de ander. In een volgende relatie graag sneller die proactieve houding aannemen, maar wel de veiligheid behouden in de relatie. De man dient immers de weg te tonen naar partnerschap!

Baarmoeder problemen kunnen een boel doen met een vrouw. Het feit dat ze je hiervan niet gelijk op de hoogte heeft gebracht doet mij al alarmbellen rinkelen dat de relatie al niet goed zat. Ook het gedreig van sex met anderen als zij niet wilt is een grote red flag.

Sex ontstaat uit iets wat fijn is voor beide. Als de ene niet meer wilt of het niet meer fijn vindt is het aan beide om te kijken hoe het wel weer fijn kan worden.

Sex is geen recht! Als de relatie al over is of er zijn al anderen in het spel. Kap er dan gewoon mee.

Intimiteit is veel meer dan alleen seks. Vaak ontbreekt het ook aan intimiteit, waardoor de behoefte aan seks bij een vrouw naar een dieptepunt gaat.

Intimiteit in haar puurste vorm is de vrouw het volledige gevoel van veiligheid te geven. Dit geldt andersom ook, de vrouw die de man het gevoel van veiligheid geeft (de macho man, het haantje, de winnaar hoeft er niet te zijn in deze veilige wereld voor jullie 2). Voor jou geldt dat jouw vrouw zich 100% zichzelf kan zijn bij jou. Haar diepste wensen, angsten en schaamtes met jou delen zonder enige vorm van angst of eenzaamheid. Hoe meer een man in staat is dit te kunnen, des te beter is ook hun seksleven.

Ik herken heel heel veel in je verhaal. Alleen zit ik al een kleine 30 jaar in een vergelijkbare situatie. Waarbij er jaren bij waren dat we de 3/4 keer niet eens haalden. Er is een Youtubevideo van Michelle Davis over het ''sexless marriage''. Waarin therapeut Davis uitlegt wat een situatie van permanente sexuele afwijzing met een man doet. Ik heb met mijn vrouw samen naar die video gekeken. Voor mij heeft het niet geholpen. Misschien voor jou wel. Sterkte.

Hallo,

Spreek je gevoelens uit over je gemis en bedenk samen oplossingen waarmee je samen kunt leven.
Sluit een open relatie niet uit, en als je partner je sexueel verwaarloosd en je geen sexleven gunt is dat een reden om vreemd te gaan of uit elkaar te gaan.


Groetjes

Richard

Herkenbaar! Ik vond het ook moeilijk in het begin maar de tijd gaat snel en voordat je het weet ben je een jaar verder. In het begin wanneer er geen sex meer is, mis je het maar dat went snel en eerlijk gezegd,... Ik vind het prima zo. Eigenlijk een heel gedoe om niks! Zoals je aangeeft dat er zo meer koppels moeten zijn vermoed ik ook. Wij iig wel...

Ik herken veel in jouw verhaal. En ik ben niet van plan om hier ‘aan te gaan wennen’. Dat zou wat zijn. Het zou betekenen dat ik mijn eigen gevoelens en verlangens (en dus een belangrijk deel van mezelf) negeer en het zwijgen opleg.
Het is niet raar dag je verlangt naar een ander, het is bijna onvermijdelijk.
Ik herken dat deel van je verhaal ook.
Maar hoe ermee om te gaan… daar worstel ik zelf ook ontzettend mee.
Ik denk dat de eerste reactie op jouw verhaal, van Richard, het meest voor de hand ligt. Het komt wat kort door de bocht over, maar ik ga op deze manier niet veel langer meer met mijn man verder. Er moet iets veranderen; ofwel in de relatie of erbuiten.
Veel geluk

Wat een lastig probleem! Ik vind het heel erg knap dat jullie hulp hebben gezocht. Daar staan jullie dus wel voor open.
Wat voor julie werkt, zul je zelf moeten ondervinden.
Om ongewild seksloos door het leven te gaan, vind ik ook een no-go. Jouw verlangens en behoeften mogen er ook zijn. En tja, op een gegeven moment ben je wel klaar met kreten als "zoeken naar andere vormen van intimiteit".
Wij hebben de relatie opengebroken en uiteindelijk vond ik een hele lieve minnaar waarmee ik de stap waagde. Dat pakt tot nu toe heel goed uit.
Ik ga niet nog 40 jaar zitten hopen op een wonder en uit elkaar ga je als de liefde voorbij is. Niet omdat de ander het niet meer kan.
Maakt het zeker niet makkelijker maar hij heeft thuis wel een veel leukere vrouw. Uiteraard kan het enkel werken met goede afspraken en communicatie in de relatie.
Veel succes met jullie reis.

1 jaar sexloos nu, dagelijks meerdere keren gaat het door het hoofd en knoop in de buik. Volgens haar ben ik te gesloten en vermijdend gedrag, waardoor het geen gelijkwaardige relatie voor haar is. En daarom ook niet aantrekkelijk om seks te hebben. Doe erg mijn best om te veranderen, maar is valse hoop lijkt het.

Ik herken dit verhaal volledig. Ook ik zit in gelijkaardige situatie. Al verschillende jaren heeft hij er weinig of geen zin meer in. Seks, intimiteit, interesseert hem niet zegt hij dan. Voor hem is het voldoende 's avonds in bed een been over de mijne te leggen. Ooit was het anders... Maar spijtig genoeg is erover praten niet mogelijk, alles wat seks of vrijen aangaat is taboe. Heb dus een afspraak gemaakt met een seksuoloog. Ben benieuwd wat deze mij gaat vertellen. Als er iemand tips voor mij heeft, van harte welkom, want ik ben een beetje teneinde raad.

Hoi, ben in gelijkaardige situatie. Praten helpt niet en geeft nog meer stress in de relatie.

Ik zal maar eerlijk zijn, ik ben blij dat er ook een vrouw is die dit overkomt. Dan is er tenminste één vrouw die het snapt hoe het voelt om keer op keer te worden afgewezen. In een huwelijk van 25 jaar, waarbij we 5-6 per jaar vrijen. Dat is in een goed jaar, er zijn jaren geweest van 1 of 2 keer. U merkt hoe boos, gefrustreerd, wanhopig en depressief dat ik ben.

Lieve merken, ik zat ook in de zelfde dillema maar dan aan de andere kant. Ik was blij dat t uit mijn strot kwam. Mijn vrouw was ook shock terwijl wij een vrij open relatie hadden.
Maar goed, ik kon open zijn daardoor en zij ook. Maar er is niks veranderd qua sex. Niemand bijgekomen en Niemand weggaan

Dag Meryam,

Je partner is bisexueel...het is mij niet duidelijk of hij weet dat jij dat weet of jullie daarover hebben gesproken?

Kijk bij jezelf of je zijn bi kant kunt handelen?

Kun of wil je dat niet dan is het over en uit helaas.

Kun of wil je dat proberen praat er samen over.
Zoek naar oplossingen.
Een open relatie...of gun elkaar de vrijheid.

Hi,

Zit in zelfde situatie. Mijn man blijkt biseksueel te zijn. Ik vind dit ook heel heftig. Niet dat hij het is maar wel dat hij behoefte heeft om te experimenteren.
Graag zou ik in contact komen met vrouwen in dezelfde situatie. Hoe kom ik in contact met gelijkgestemden?

Tja mensen kunnen nu eenmaal die gevoelens hebben..in een relatie zou je elkaar wellicht ook kunnen steunen ipv jezelf in slaap te huilen en het slachtoffer uit te hangen.Je man kan en wil niet open zijn op deze manier.

Hier ook een partner die bi zegt te zijn en graag wilt ervaren hoe het is met een man. Het feit dat hij bi is kan ik prima handelen, maar hij heeft nooit iets met een man gedaan.
Relationeel wilt hij alleen bij mij zijn zegt hij, maar ik weet niet of ik hem die ruimte kan geven om alleen op ontdekkingstocht te gaan daarin. Vind dit echt lastig, want ik wil mijzelf niet wegcijferen in onze relatie en heb zelf geen behoefte om met anderen bezig te zijn.

Ook bi zijn veel mannen gewoon de draad weer oppakken we zijn geen bezit van elkaar en af en toe een avondje moet kunnen de man is geen maker van zich zelf het zit tussen de oren

Hoi Meryam,
Wat verdrietig. Hoe gaat het nu?
Ik herken jouw verhaal helaas ook. Op dit moment heb ik ook geen idee wat het beste nu is. Ik wil er wel zijn voor mijn man, maar hij laat mij nauwelijks toe en wil er liever niet over praten.

Als er liefde is steun je elkaar, dit is geen keuze van je man het is een gevoel wat niet uit te schakelen is en van onderdrukken gaat hij heel ongelukkig worden..huil jezelf in slaap en speel het slachtoffer en de kloof zal alleen groter worden..verplaats je ook in zijn gevoel, zijn bi gevoelens zeggen niks over de liefde die hij voor jou voelt..echte liefde overwint alles..

Echte liefde overwint niet alles. Soms is liefde niet genoeg.
je hebt het over slachtoffer spelen. maar als je 25 jaar bij elkaar bent en ineens zit je man iedere dag op dating apps, ziet regelmatig verschillende mannen en zegt dit nodig te hebben, dan ben je als vrouw toch ook slachtoffer.
Dit is super heftig om door te maken. ook als je bi bent kun je monogaam zijn en kiezen voor je relatie.
en als hetero partner heb je ook je grenzen, normen en waarden en gevoel. Moet je dan als partner alles toelaten en jezelf wegcijferen? iedere keer inderdaad jezelf in slaap huilen omdat hij weer niet thuis is of op pad of weer een afspraak heeft?
Nee, je hebt ook grenzen en gevoelens en je hoeft zelf niet te veranderen omdat de ander ineens zo anders is en die behoeftes heeft. je mag voor jezelf opkomen.
en ja, helaas is liefde soms echt niet genoeg!

en ook dat mag!

Dat vraag ik me ook af: Overwint echte liefde echt alles?!
Ik kan begrijpen dat je biseksuele gevoelens niet kunt uitschakelen. Maar hoort daar dan ook bij dat je binnen een hetero relatie moet/mag gaan experimenteren met andere mannen?

Ik zeg niet dat alles maar moet mogen en kunnen, wel kan je er alles aan doen om hier aan uit te komen ipv zielig doen..er zijn praat groepen, therapie en ga zo maar door.
Er zijn genoeg relaties die daar een balans in kunnen vinden begrip en open gesprekken doen wonderen.

Meryam,

Weet niet of dit leest maar hier komt ie. Ik heb de laatste 5 jaar een hele fijne relatie met mijn vriendin. Heb nooit onder stoelen of banken gestoken dat ik mannen ook interessant vind en dit ook wel eens in de praktijk heb gebracht. Zij is altijd heel anti geweest en snapte niet zo goed hoe sit werkt bij een man. Het laatste jaar hebben we in een dronken bui een onverwachts trio gehad met een man erbij. Niet gepland maar gewoon zo gelopen. Alle vooroordelen waren gelijk weg. Praat erover laat het er zijn en wat je zeker niet moet doen is hem het gevoel geven dat het er niet mag zijn. Dat hij op dating apps zit is niet ok. Kleine tip.maak er gebruik van. En ga samen een leuke vent uitzoeken en maak er samen een leuke ervaring van en misschien gaat er een wereld voor je open! Het leven is te kort om kortzichtig te zijn en je te storen aan wat anderen ervan denken. Er zijn meer bi mannen of mannen met deze gevoelens als dat de meeste vrouwen denken uit ervaring gok ik op 50% waarvan 40% dat nooit toe zal geven door het taboe wat er op ligt. Koop een doos wijn zoek samen een leuke kerel uit en maak er een wilde nacht van met z'n drieën en je vent gaat nooit meer vreemd of bij weg. Succes en vooral geniet ervan! Neem van mij aan hij wil dit graag met je delen!

Lieve Meryam,

Ja dat kan niet anders zijn dan schrikken. En je hele wereld is in 1 klap anders en je veiligheid onder je voeten verdwenen denk ik? Zou ik ook zo ervaren. Huilen om wat je kwijt bent ( rouw) is oké en juist goed. En mag hé!! Een virtuele knuffel voor je.
Is het mogelijk voor jezelf om je te realiseren dat het goed is dat je man dit deelt met je?
En je te realiseren dat je zelf ook een keus hebt hierin? Wil hij dit niet dan maak jij een besluit. Kun je je vinden in zijn voorkeur dan is dat ook jou besluit! En niet die van hem.

In hoop dat mijn woorden wat troost kunnen bieden.

Knuffel en groetjes
Liek

Ik herken het gevoel dat je wereld instort, het gaat om bedrog en liegen… en het feit dat je als partner geen keus hebt gehad om dit wel of niet te accepteren, veel eerder in de relatie. En ook dat er maar 2 keuzes zijn: accepteren (over je grens?) of uitelkaar (dat doet pijn voor beiden).

Mijn man heeft onlangs verteld dat hij al 15 jaar buiten de deur anonieme seksuele contacten opzoekt, man en vrouw, vooral mannen want makkelijk te vinden. Ook stuurt hij naakt foto’s aan een vriendin al jaren. In die 15 jaar ging hij naar naaktstranden en seksbioscopen en gay sauna’s. Ik wist van niks! Allemaal overdag. Ik heb begrip voor zijn seksuele gevoelens, maar iemand bedriegen waarvan je zegt dat je van d’r houdt, vind ik ongelooflijk. Ik ken eigenlijk m’n eigen man niet, dat voelt utopisch vreemd. Hij heeft misbruik gemaakt van de vrijheid en het vertrouwen dat ik hem gaf. Hij wist dat ie bi was toen we trouwde, 25 jaar geleden. Alleen ik niet. Op de vraag waarom heb je het niet eerder verteld, zei hij dat hij bang was dat dan ons huwelijk zou eindigen. Tja…lekker egoïstisch. Ik heb het er erg zwaar mee.

Fijn om te weten dat ik niet de enige ben. 9 jaar geleden kwam ik er achter dat mijn man al twee jaar sex heeft met andere mannen. Een grote shock. We zijn al samen vanaf onze pubertijd en willen elkaar niet kwijt. We hebben destijds los van elkaar en ook samen gesprekken gehad met de huisarts. Uiteindelijk beloofde hij om ermee te stoppen. De laatste twee jaar werd ik achterdochtig en bleek hij online op gay chats te zitten en ontdekte ik pas geleden dat hij weer contact heeft met één van “zijn” mannen uit het verleden. Volgens hem niet fysiek maar alleen online. Ik twijfel of ik op deze manier nog verder wil of dat ik moet accepteren dat hij bi is. Pffff heel lastig.

Het gaat voor mij om respect naar elkaar toe, Helen naar jou dus ook. Jij komt er achter, hij vertelt het blijkbaar niet aan je, of hij bespreekt de terugkomst van zijn behoefte om mannen te zien (online) niet eerst met jou. Welke afspraken zijn daar destijds over gemaakt? En nu… wat wil jij? Wat doet dit met jou?

Ik ben naar een psycholoog verwezen en dat heeft erg geholpen. We hebben ook afstand genomen van elkaar, letterlijk woonde hij ergens anders. En ik heb met een paar goede vriendinnen gepraat. Nu weet ik wat ik wil. Scheiden.

Ik merk nu wanneer mijn ex de waarheid verdraait en niet eerlijk is. Destijds zag ik dat niet. Wilde ik het niet zien?
En ik vertrouw mijn ex voor geen meter meer. Dat is het resultaat van zijn eigen gedrag. Dat is geen basis voor een relatie, voor mij. Los van zijn intimiteit met mannen, wat voor mij ook een no go is.

Denk aan jezelf.

Sterkte.

Het gaat voor mij om respect naar elkaar toe, Helen naar jou dus ook. Jij komt er achter, hij vertelt het blijkbaar niet aan je, of hij bespreekt de terugkomst van zijn behoefte om mannen te zien (online) niet eerst met jou. Welke afspraken zijn daar destijds over gemaakt? En nu… wat wil jij? Wat doet dit met jou?

Ik ben naar een psycholoog verwezen en dat heeft erg geholpen. We hebben ook afstand genomen van elkaar, letterlijk woonde hij ergens anders. En ik heb met een paar goede vriendinnen gepraat. Nu weet ik wat ik wil. Scheiden.

Ik merk nu wanneer mijn ex de waarheid verdraait en niet eerlijk is. Destijds zag ik dat niet. Wilde ik het niet zien?
En ik vertrouw mijn ex voor geen meter meer. Dat is het resultaat van zijn eigen gedrag. Dat is geen basis voor een relatie, voor mij. Los van zijn intimiteit met mannen, wat voor mij ook een no go is.

Denk aan jezelf.

Sterkte.

Wauw, beautiful! Wat fijn om te horen van een man die graag meer wil geven dan een vrouw kan ontvangen. Ik denk dat je in heeeeel kleine stapjes moet gaan. Niet in bed beginnen, maar tijdens de dag. Kijken waar ze van geniet en haar stimuleren daarvoor te gaan. Maarrrrr het is heel tricky. De psyche van de vrouw is erg gevoelig. Ze kan niet genieten als ze het gevoel krijgt dat het moet omdat jij het haar zo gunt. Snap je? Is heel gevoelig onderwerp. Dan kun je je vrouw alleen maar in gedachte al het beste van de wereld gunnen en toekijken hoe ze zichzelf remt. Als je daar ook in kan ontspannen, dan kan zij zich heel langzaamaan misschien ook gaan ontspannen.

Ahaha, zo herkenbaar!
Mijn man die me wilt doen genieten, en zich uitslooft om lente doen genieten. Me een op een hoogte punt wilt brengen…. Hij doet zo hard zijn best…. En daar wringt het schoentje!

Hij slooft zich danig uit, betrekt het op zichzelf dat hij mij niet kan laten komen, doet nog herder zijn best…. Is nog meer teleurgesteld en Bam, nu krijg ik het gevoel dat ik wel moet klaarkomen om hem te plezieren.
Alle alarmbellen gaan af!!! Ik MOET klaarkomen niet omdat ik dat wil of kan, HIJ wilt het!!! Ik MOET presteren om HEM een goed gevoel te geven…. Ja hallo, hier gaat het ‘laten gaan’

Best dat je het loslaat, zij voelt druk en zit op haar rem. Laat los, verken elkaar, vertrouw dat ze geniet en zeg vooral niet dat je haar meer genot gunt en please sloof je niet uit!
Laat het organisch groeien, laat haar vrij…

Heeft bij ons lang geduurd, tot ik zei: please go with the flow, wees blij als ik klaarkom en ook als ik niet klaarkom. Je gunnen en uitsloven voelt als druk waardoor het niet lukt.
Weet je wat, na paar maanden, ja maanden lukt het wel en nu is het altijd prijs

Loslaten

Wat mooi dat je je zo open stelt. Ben zelf 53, mijn echtgenote is 47. Maar reeds bij respectievelijk 49 en 43 is ons sexleven voorgoed voltooid verleden tijd. Vier jaar geleden de laatste keer!
Wat gaaf dat jullie op die leeftijd nog dit 2 of 3 keer per week doen.
Mijn vrouw wil er
A niet over praten
B geen therapie
C staat mij geen alternatief toe, zoals FWB

Met drie prachtige kinderen uit een mooie tijd best een lastig

Hoi Helga,

Zeer herkenbaar wat je schrijft!
Zit ongeveer in dezelfde situatie als jij en het doet pijn. Gevoel alsof je leven stilstaat, word er zelf erg depressief van.
Ik zie de situatie niet snel veranderen zoals je het beschrijft, en vind het eigenlijk ook erg egoistisch van je partner.
Het is niet goed, maar zou eigenlijk bijna aanraden om gewoon stiekem vreemd te gaan. Je bent er zelf ook nog, je verdient het om aan je trekken te komen.
Als hij jou dit wil ontzeggen terwijl hij weet hoe erg je ermee zit.. dat kan niet!

Ano Niem,
Bedankt voor je reactie.
Fijn om te horen dat ik niet de enige ben.

Ik sluit me aan bij Ano Niem.
Het is allemaal niet oké; vreemdgaan of stiekem naar een ander verlangen, maar je bent een jonge vrouw die een belangrijk deel van zichzelf moet negeren omdat haar man dit bepaald.
Je zou het onderwerp nóg een keer kunnen aansnijden en duidelijk maken dat je een mens bent met verlangens en dat je die verlangens mag beantwoorden. Als hij het erbij laat zitten, op geen enkele manier meer aan jou denkt, waarom moet jij dat dan wel?! Zeg hem gewoon waar het op staat; als je niet openstaat voor mijn verlangens en behoeften, laat je me geen andere keus het elders te zoeken!
Veel succes en maak van jezelf een prioriteit!

Ik heb tegen mijn vriendin gezegd: jij hoeft het mij niet te geven, maar je kan het mij niet onthouden. In mijn geval kostte het mijn relatie toe ik dat (in openheid, dus niet achter haar rug om) in praktijk bracht. Maar ergens kreeg zij er ook wel begrip voor.

Wat een verhaal zeg.

In je hart weet je wat je graag zou willen dus luister naar je hart en volg je gevoel.

Sterkte

Hier zelfde soort situatie alleen dan andersom. Door ziekte van me vrouw geen sex. Heeft even geduurd maar er is over gepraat omdat ze weet ik er graag zin in heb. Zelf wil ik niet hup hier de grens óver en hop genieten geld op kastje en doei. Wil zelf liever iemand om met regelmaat te genieten. We hebben nu de afspraak als ik iemand ontmoet en het gebeurd is dat oké. Ga dan niet thuis zeggen ik ben naar die voor sex. Is en blijft last onderwerp maar probeer het bespreekbaar te maken en iets vinden waar je allebei achter staan.
Groetjes Marco

Hi Bob, ik herken me wel iets in jouw verhaal. Wat kan je er aan doen?

Dat is wat vrouwen doen?...... Het is anders maar wat moeilijk om van minnares naar huismoeder te gaan en dan nog zin te hebben... Sleur is een sexkiller.. dat is een veel betere zienswijze want dat geldt voor beide geslachten. Vrouwen kunnen echt verwelken door sleur... Maargoed jouw geval is iets anders. Ze is ziek en lijkt het leven wel opgegeven te hebben of zo... Ik weet niet of relatietherapie gaat helpen. Ze moet zelf hulp zoeken.... Ziek of niet... Je onarmt het leven of besluit om er niks meer mee te doen. Zij doet t laatste en eet nog ongezond ook... Ook niet leuk voor de kids.... Ze is ook nog eens controlefreak en laat jou jezelf niet zijn op intieme momenten ...... Confronteer haar met haar keus om niet meer intens te willen leven...dat ze kiest om weg te kwijnen... En de rest van het gezin meetrekt in dr gedrag........ Dit gaat veel verder dan sexproblemen.. ze heeft het leven opgegeven.....

Ze is controlfreak en sluit zich af voor haar leven wat ze blijkbaar niet leuk meer vindt. Ze moet zelf in therapie lijkt me.

Gelia heeft helemaal gelijk lijkt me.

Mooi beroerd. Wat ik wel bijzonder vind is dat je, ondanks dat je wist dat de seks maar lafjes was, ervoor koos om kinderen met haar te krijgen.

Ik zou een vrouwtje buiten de deur zoeken. Kun je verder jouw rol binnen het gezin uitvoeren en af en toe wat stoom afblazen.

Vreemde reacties vind ik persoonlijk!
Het spijt me te lezen dat je niet gelukkig bent in jouw seksualiteit.
Een heel ‘lastig’ topic soms, vooral als behoeftes en verlangens ver uit elkaar liggen.

Het lijkt erop dat zij evenzeer moeite heeft om zich te laten gaan… allicht een of andere blokkade door opvoeding of een trauma in het verleden.

Therapie wordt hier aangekaart, wel voor beiden. Seksualiteit beleef je samen en zelf al ben jij de ‘normale’ en zij de ‘abnormale’ volgens maatschappelijke maatstaf… het is en blijft jullie probleem.

Als vrouw kan ik je wel meegeven dat seks en lust toch anders werkt dan bij mannen. Je spreekt van voorspel dat ze weigert, daarmee bedoel je it’s seksuele handelingen zoals kussen, strelen, borsten billen en geslachtsdelen strelen enz. Dat is voor de meeste vrouwen al een ver gevorderd stadium van voorspel… sfeer romantiek, steun, plezier samen … dat is echt voorspel!
Overgaan vanuit het niets (net de afwas gedaan) en dan overschakelen naar seksuele handelingen is voor vele vrouwen een probleem, ze zijn in hun hoofd en dus ook lichaam nog niet opgewonden en ervaren geen zin of lust. Lust komt niet uit de lucht voor ons.
Je vrouw gunt je seks op de manier die zij in niet opgewonden toestand ‘kan’ geven… als je niet opgewonden bent is een iets ‘intensere’ penetratie gewoonweg pijnlijk en dus heftig!
Daarom dat zelfs veel vrouwen vlakaf seks afwijzen.
Vrouwen hebben een dimmer mannen een aan uit knop…
Allicht eerst weer aandacht hebben voor plezier samen, steun,… emotionele verbinding zonder dat dat perse naar seks draait!

Voor jou zal het allicht in de eerste instantie frustrerend zijn… wil je net via seks verbinden en nu ga je verbindende activiteiten doen zonder de ‘seks’ en het klaarkomen. Tracht toch de verbinding buiten seks te herstellen de kans is groot dat seks er toch zal volgen…

Versier je vrouw zoals in het begin en heb weer plezier samen!

Good luck

So jou verhaal kan mijn verhaal zijn !echt exact hetzelfde heb ik ,maar dan andersom pff ,ja dat van wat doe je ermee als je dezelfde gedachte hebt ,dat heb ik dus ook

Ik weet niet hoe vaak jij sex wilt, gaat me ook helemaal niets aan, maar ik spreek uit eigen ervaring, dat als je te vaak wilt ( mijn ex bv, wilde eigenlijk elke dag, heb dat naar om de dag weten terug te dringen). Maar t werd een verplichting en ik kreeg er een afkeer van. T is over het algemeen bekend, dat mannen meer met sex hebben dan vrouwen (uitzonderingen daargelaten), vooral als de vrouw ook nog werkt, voor het huishouden zorgt, en misschien ook nog kinderen. Denk goed na om te kiezen voor vreemd gaan of scheiden, t 1 volgt t ander vanzelf op, en geeft veel verdriet stress en tegenwoordig financieel veel ellende.

Ik heb ook een seksloze relatie. Laatste keer sex is nu 7 jaar geleden, daarvoor was het ook al mondjesmaat.
Het wordt na al die jaren nu echt een probleem voor mij, ik ben er letterlijk dag en nacht mee bezig.
Sex ( of liever gebrek aan) is ondertussen een serieus issue geworden voor mij.
Ik heb geen idee hoe oud je bent, maar laat het niet zo gaan.
Vreemdgaan is denk ik niet de oplossing, maar doe iets voor het te laat is.
Vrouwen van mijn leeftijd zijn de overgang voorbij, en hebben over het algemeen geen interesse meer in seks, en degenen die dat wel hebben, hebben keuze uit een overschot aan mannen, dus die optie is voor mij te laat.
Doe iets, laat het niet zo ver komen als ik het heb laten komen. Dat wil je echt voor zijn!!!

lijkt mijn vrouw wel!

Hoi
Ik heb hetzelfde ook al 7 jaar geen intimiteit. Heb er echt alles voor gedaan. (relatie therapie, iets verzinnen om toch bij elkaar te komen en wat intiemer te zijn. Elkaar masseren) maar niets helpt. Ik ben radeloos en hopeloos. Ik sta om het eigenlijk tot een einde te brengen, maar heb nog een dochter van bijna 7 en die lijdt er erg onder dat wij niet op een lijn liggen en vaak ruzie hebben nu. Ze eet niet goed etc. Ik ben er nu wel klaar mee en ik lijd er ook onder. Niemand heeft in de gaten hoe moeilijk het is om geen intimiteit te hebben in een relatie. Wij leven nu als broer en zus. Hij heeft ok totaal geen empathie. Zo kut allemaal

Zo herkenbaar helaas.

Mijn man wil geen seks met mij maar loopt zelf stiekem in vrouwendingetjes om aan z'n trekken te komen (letterlijk)

Ik herken zoo erg wat je vertelt bij mijn man presies het zelfde altijd een reden altijd een excuus of wat dan ook geen intimiteit niets dat is zo moeilijk en lastig en hij zegt ook dat hij gewoon minder die behoefte heeft dan ik pppfff ik leef met je mee echt waar knuffels

Ik weet wat je bedoelt , mijn vrouw wil sl 15 jaar niets meer . Komt zo veel spanning in je relatie

Helaas herkenbaar. Hier ook altijd een excuus. Oké wij wonen klein en hij zegt altijd dat de jongens ( mijn zonen van 19 en 16) ons gaan horen. Maar als ze bij hun vader zijn gebeurt er ook niks. Altijd heeft hij een excuus. Ik wordt er echt triestig van.

pff, ik ga er hier ook aan kapot, en vraag me af of hij dat wel waard is ! Dikwijls al ruzie over gehad en antwoord is altijd : ik ben geen 20 meer.

Ik zoek mannen of vrouwen die over dit probleem willen kletsen
Ik zit hier ook mee . Door ziekte

(Redactie: Om mogelijk misbruik van persoonsgegevens te voorkomen, verwijderen we deze enkele weken na plaatsing)

Zi herkenbaar, hier ook. Altijd een excuus, de sfeer moet goed zitten. Er is zelfs ne tijd geweest als ik zeurde dat hij dan ne dag beloofde. Hoe belachelijk het ook is. Maar dan nog vond hij excuus.

Voor mijn is het helaas herkenbaar mijn vriend heeft ook altijd smoesjes om geen seks te hebben soms denk ik gaat hij vreemd of wat is er aan de hand ik voel m’n kut hierdoor en weet ik soms niet wat ik moet doen

Ook hier hetzelfde, relatie 12jaar en ze heeft weinig zin meer de laatste 6 jaar. Om te helpen doe ik t complete huishouden er ook maar bij in de hoop ze wat energie over heeft. 1 van de excuses dus , moe , geen energie.
Ook is t vaak van nu? Maar t is geen avond!
Een van de weinige momenten dat we prive hebben zeg maar.
Geen zin, hoofdpijn ,buikpijn zijn natuurlijk de standaard antwoorden.
Ook krijg ik het nog wel eens naar me kop gegooit van je denkt alleen maar daaraan. En wat wil je nou? We hebben net ruzie gehad! ( omdat ik dus om een knuffel en of passie vraag)
En ja ik maak t gezellig en romantisch , kaarsjes enzo
Alles lijkt nu wel teveel wat ik ook probeer.
Voel me alleen , het is net of ik met mijn zus leef.
Nu is t punt ook gekomen dat ik eraan zit te denken om hiermee te stoppen.
Ik heb jaren lang gevraagd en gesmeekt maar altijd wel een excuus terug.
Wat heeft t dan nog voor nut denk ik dan?
En buiten de deur wat zoeken vind ik niet eerlijk tenover de ander , dus doe dat ook niet.
Maar ik heb toch ook gevoel en verlangens.

Hier ook.. ikzelf 23 en vriend 27, 3 jaar en 7 maanden een relatie en de laatste 3 jaar amper iets. Moet altijd van mijn kant komen anders komt het er niet van.. nou ja ben het ook beu om altijd die eerste stap te moeten zetten dus doe ik het uiteindelijk ook niet meer zolang hij de moeite niet doet om eens uit zichzelf actie te ondernemen. Ben het beu , heb al zoveel gezegd dat ik het mis en nodig heb maar hij houdt er geen rekening mee. Een knuffel? Duwt hij mij zomaar weg & een kus uit zichzelf komt ook al niet..

Laat je geen schuld gevoel of complex aanpraten. Daar ging ik bijna aan onderdoor toen hij al 7 jaar niet meer wilde.
Hij wilde niets ook geen therapie. Makkelijk om de schuld in jouw schoenen te schuiven...
Het ligt niet aan jou. Ik ben zo dom geweest om ruim 14 jaar te wachten. En ben nu bijna zover om dan maar vreemd te gaan of te sparen voor een gigolo

Bij mij is dit precies zo. Word helemaal gek hiervan. Sta op springen

Och jeetje, wat vervelend. Ik kan het me wel voorstellen hoor, er zit zoveel schaamte en gedoe op sex.

Ik kan je alleen maar aanraden om erover te praten met mensen en inderdaad naar een sexuoloog te gaan. Niets om je voor te schamen hoor!! Massa's mensen hebben problemen met intimiteit, ieder in zijn eigen vorm. Ik wens je vrijheid en genot!

Ik heb geen last van vaginisme maar wel met veel remmen en onzekerheden. Na jaren het geprobeerd zelf op te lossen, heb ik toch besloten een professional te benaderen. Ze helpt mij echt... Ik kan het alleen maar aanbevelen. Ja het is even gek om zo intiem met een onbekende te praten maar dat gevoel verdwijnt snel. Omdat de seksuoloog ook normaal doet, en je serieus neemt en meepraat/herhaalt wat ze van jou begrijpt. Zo voel je je echt begrepen. Is mijn ervaring ieder geval. Sterkte, je kunt hieruit komen hoor

Hey! Bedankt om dit te delen. Klinkt heel herkenbaar. Eerst en vooral ben ik benieuwd te horen hoe jij het nu stelt. Heb je toch de sprong gewaagd naar een seksuoloog? Ben je geëvolueerd in je intimiteit/ 'preutsheid' zoals anderen dit benoemen? Wat hielp hierbij? Hoe werd je vaginisme dan ontdekt? Ikzelf ben 26 jaar en struggle hier ook hard mee. Babbelen lukt heel open bij een date waarbij het goed klikt, maar vanaf het moment hij me wil kussen na een paar dates blokkeer ik. Zonder dat ik het wil, wijs ik hem af en hij is nog geduldig geweest en lief. Met m'n ouders kon ik hier ook nóóit over praten. Ik heb eigenlijk alleen maar ruzie gezien tussen mijn ouders, nooit intimiteit. Dit heeft zeker een invloed op mij. Is dit bindings-/ verlatingsangst? Of zie ik hem te veel als een vriend? Maar bij anderen heb ik ook geen fantasieën of ga ik ook niet in op advances. Ik kan me niet voorstellen dat ik me ooit kan geven aan iemand... Benieuwd naar jouw tips/ ervaringen.

Een opmerking mbt de kinderen; ik ben ervan overtuigd dat de kinderen - afhankelijk van hoe oud ze zijn - ook wel door hebben dat er frictie is. En geloof me, ook kinderen lijden daaronder.
Waar ik naar toe wil, wie maak je gelukkig door bij elkaar te blijven? Of biedt uit elkaar gaan meer kans op een restje levensgeluk? Jouw vrouw is kennelijk ziek, lichamelijk of wellicht heeft ze een depressie. Het is dan asociaal dat ze haar aandoening niet aanpakt, maar het hele gezin in het ongeluk stort. Sterkte.

Angst voor seks praten laat staan seks klaar komen ik verstijf gewoon als inmiddels me ex vroeg hij goed bezig was harder zachter ik kon geen woord meer zegge voel me dan echt zo raar ook al doet hij goed en komt gevoel klaar kome word ik zo bang stop of weg duwd 3jaar relatsie gehad ook met amdre mannen heb ik die angst denk vroeger veel negatieve seks ervaringen mee gemaakt me hersen linken het aan slecht

Dat is zo logisch. De behoefte van jouw vrouw en van jou zullen net zoals bij veel andere stellen niet overeen komen. Maar omdat zij het niet wil hoeft dat niet te betekenen dat jij het ook nooit (meer) zou mogen maken vind ik.
We hebben de liefde aan het huwelijk verbonden en het huwelijk aan ouderschap en dat allemaal weer aan sex. Maar sex (behoefte)laat zich niet afdwingen of uitzetten voor een ander. Ga het gesprek met je vrouw aan dat jij wel die behoefte hebt. En wat zou haar weghouden dat jou te gunnen als zij het zelf echt niet wil. Heel veel succes en ga voor jezelf na wat jij zou willen, je hebt maar 1 leven.

Hoi Rene,

Wat ben jij een ontzettend goed persoon!
Ik zit in bijna exact dezelfde situatie en weet wat je doormaakt..
Het voelt heel oneerlijk, en dat is het ook..
Logisch dat je op een gegeven moment denkt aan vreemdgaan, tuurlijk is dit niet wat je echt wilt, maar je bent ook een mens met behoeften.
Het is egoistisch van je partner om je zo aan je lot over te laten, mijn partner doet dit ook…

Zou bijna zeggen: ga vreemd, je verdient het.
Het blijft een lastige situatie, maar we mogen best voor onszelf opkomen!

(Hier ruim 1 jaar seksloos..) 6 maanden voelde al als de limit, 9 maanden, nu zitten we op 12 maanden en ik heb inmiddels al iets van 3x aangegeven dat ik het niet meer trek.
Partner geeft hier geen gehoor aan…
Niet leuk, maar dan denk ik ook: eens is het genoeg..

YT: Kijk Op Youtube "Het van seks verstoken huwelijk"
Michele Weiner-Davis beschrijft welke ernstige problemen er in een relatie kunnen ontstaan als de seksdrive bij de twee partners sterk verschilt en hoe die problemen kunnen worden opgelost.

Misschien dat het helpt als jullie samen deze video kijken. Omdat Michelle Davis uitlegt dat de ene partner niet zomaar de andere partner s.e.x kan onthouden.

Ik hoop dat je een oplossing vindt.

Rennen

Schakel een sex therapeut in. Word niet als mij. 15 jaar huwelijk en niet 1x goede sex.
Gewoon gaan. Desnoods zonder haar.

Heb een beetje het zelfde megemaakt, moeilijke keus maar ik heb voor mezelf gekozen. Dacht geen cent over te houden na mijn scheiding maar het tegendeel is waar. Ik heb een fantastisch leven nu met een vriendin die mij alle liefde en intimiteit geeft, waardeert wat ik doe en ook finamcieel heb ik helemaal niks te klagen. Ik woon dan nu in een appartememt ipv een mooi huis met tuin. Maar ik zit zo veel liever op mijn balkonnetje dan in een schitterende tuin met mijn ex. Voor de kinderen was het wel wennen maar ook dat is vrij snel goed gekomen. Kies voor je eigen leven en je eigen geluk. Je bent een mooi mens en het geluk komt echt naar je toe als je voor jezelf kiest. Tijd is het schaarste wat er is. Verspil het niet aan mensen die je niet weten te waarderen. Als je deze energie aan mensen geeft die het wel weten te waarderen krijg je zoveel moois terug. Je onthoudt je zelf daarvan.

Sterkte, gr Eddy

hallo gitte ik leeste even je reachtie en dacht van,, daar wil ik wel even op reageren,,,tja 15 jaar lang geen intimiteit meer dat is best wel heel erg lang moet ik zeggen ik zou dat nog geen week vol kunnen houden als man zijnde laat staan 14 jaar enja rugklachten en ook nog eens een mislukte operatie dat valt natuurlijk ook niet mee maar dat betekend niet dat jij daar onder moet lijden qua intimiteit want elk mens heb gevoel en we zijn immers niet van steen althans,,,ik niet en ik begrijpt dat jou sex verlangens ook door gaan ik heb het echt met je te doen enja als je idd twijfeld aan vreemdgaan en in dubio zit zou ik zeggen gewoon doen! ookal is dat geen fijne gedachte maar ik denk dat je geen andere keus heb hopelijk kan ik iets voor je betekenen ik ben 100% discreet en bij mijn blijft het niet maar voor eenmalig als je begrijpt wat ik bedoel hopelijk kan ik je ermee helpen want ik zelf heb ook ontzettend veel en vaker behoefdes,, graag verneem ik van je en mocht je meer willen weten vraag er dan gerust naar ik staat voor veel open.

Ik snap je volledig zelfde schuitje. Ik ben bezig geweest om van mezelf te gaan houden. Daar ik erachter ben gekomen dat hij mijn spiegel is iets wat ik mocht leren en nu ik mijn lessen heb geleerd laat ik hem los. We zijn 26 jaar samen dus er moet nog al wat geregeld worden, wbt financiële zaken etc. zodra ons huis is verkocht dan ga ik, het is voor ons beide ongezond. Hopelijk heb je er iets aan

Hi Gitte, ik herken dit heel erg met mijn partner Ook door lichamelijke ongemakken na de bevalling 12 jaar geleden. Vervolgens altijd wel weer iets anders als excuus. Ik deel jou gevoel en heb ook die verlangens. Ik weet ook niet goed hoe hiermee om te gaan. Kom graag met je in contact

Ik herken hier veel van
bij mij is het iets langer dat ik geen gemeenschap meer heb met mijn vrouw, het is nu al weer 25 jaar geleden dat het nog redelijk ging met de seks al was ik altijd degene die moest aangeven seks te hebben en was nooit opdringerig, na een darmoperatie ging het met haar mis, eenmaal uit het ziekenhuis was de behandelend arts vergeten te vermelden dat haar schildkleren maar voor 25% werkte en kon verder behandeld worden via de huisarts, helaas is dat niet gebeurd en ze kwam hierdoor alleen maar in gewicht aan en vond haar niet meer mooi als ze naakt was dus verdween ook de intimiteit dat is nu al 25 jaar, helaas er over praten gaat niet en zeker een afspraak met een hulpverlener wil ze absoluut niet dus blijft er voor mij alleen maar over dat ik maar de hand aan mezelf heb
maar denk er niet aan om uit elkaar te gaan, in voor en tegenspoed...... een belofte....
denk dat dit zo zal blijven

Hi Lady di,

Je verhaal is zo ontzettend herkenbaar!!
Het stukje wat kinderen betreft niet, maar 0,0 intimiteit en seks in de relatie zeker weten!!
Het breekt je inderdaad echt helemaal op..
Hier ook een radeloze partner, je weet gewoon niet meer wat je ermee aan moet..
ik heb zelf weleens gezegd: Ik trek het niet meer, echt…
Het antwoord is altijd hetzelfde: “dat komt echt wel weer terug” zelfs als je met dikke tranen in je ogen zit en je volledig verloren voelt…
Ik begrijp je helemaal!!

Tips geven over dit onderwerp is moeilijk, want je kan er zo weinig mee…
Je kunt de ander niet dwingen, en voor jezelf is het ontzettend frustrerend en pijnlijk..
ik hoop dat je snel weer gelukkig word, en zou bijna zeggen: spreek stiekem af.
Denk ook aan je eigen geluk, je bent het waard! Je verdient het ook om je geliefd en begeert te voelen!

Ik wens je het allerbeste toe!
Groetjes van, deze anonieme empathische lezer

Lees het boek, meer denken over sex van Alain de Botton kan ik je adviseren. Het is echt niet uniek om sexueel niet overeen te komen en heel vaak al helemaal niet persoonlijk. Het zegt niks over jou, wel over hem of over wat jullie wel/niet in elkaar naar boven halen. Ik hoop dat je er wat aan hebt.

Heel herkenbaar, mijn vrouw wil eigenlijk ook nooit meer, t breekt me echt op. Komt wel terug is een bekend zinnetje idd. Alles voor de Kids maar intimiteit naar elkaar is gewoon weg.

Hallo Elseline,

Ik heb hetzelfde probleem in mijn relatie.
We zijn nu ruim 18 maanden sexloos en ik begrijp er niets meer van.
We slapen beiden altijd naakt in hetzelfde bed en mijn vriendin zegt de sex te missen maar neemt nooit meer initiatief.
Er is een leeftijdsverschil van 12 jaar, ik ben jonger.
Na veel praten en luisteren van mijn kant ben ik er nu wel klaar mee en heb openlijk uitgesproken dat ik de intimiteit, erotiek en sex elders ga zoeken omdat ik dat enorm mis.
Ik heb ook aangegeven dat ik geen sex meer met mijn partner wil omdat ze mij al ruim 18 maanden heeft verwaarloosd zonder uitleg of reden en steevast met loze beloftes kwam.
Ik ben er nu echt klaar mee.

Groetjes,

Hallo Elseline,

Heel herkenbaar wat je schrijft!
Ik zit in dezelfde situatie met mijn partner, in de laatste 8/9 maanden ben ik mischien 2x kort 5 minuten aangeraakt!
Word er helemaal gestoord van, geiriteerd, depressief, down.
Ook gaat het heel vaak door mij heen om vreemd te gaan, maar dat doe je ook liever niet, ik moet er niet aan denken dat mijn partner dit ook zou doen.
Maar dit is geen leven zo! Ik word er echt heel depressief van..
Het frustrerende is dat je dan wel af en toe 1 sec word aangeraakt op een intieme plek, maar er verder niks mee word gedaan, intimiteit of seks daar komt het niet van.
Ik ben allang gekapt met initiatief nemen omdat dat toch weer leidt tot afwijzing, maar ik ben het goed zat!
Ik ga altijd later naar bed dan hij, zit je dan in je eentje proberen aan je trekken te komen, maar dat is het ook niet..
In een goede relatie zou je partner je moeten bevredigen (hoeft niet altijd, maar het merendeel wel).
Ik snap hou wanhopig vervelend dit voelt voor je.
Ergens vind ik het ook een beetje egoistisch als je weet dat je partner zo erg lijdt onder het gebrek aan intimiteit/seks om dan alsnog gewoon je partner totaal niet seksueel te bevredigen!
Ik kan alleen maar zeggen dat ik het echt heel erg zat ben…

Ik herken heel veel in je bericht.

Volgens mij kan therapie best werken hoor. Zo'n therapeut kan jullie allebei heel andere gezichtspunten aanreiken. Waar jullie zelf nog nooit aan hadden gedacht omdat jullie vast zitten in jullie sleur. Ik kreeg altijd de oude krant van mijn buurvrouw, het Noord-Hollands Dagblad , en daar had zo'n therapeute een column in. Als ik allemaal las wat voor punten zij had dan was ik echt wel eens verbaasd dat ik daar zelf nog niet opgekomen was. Beperk jezelf niet om het geld. Het kan het waard zijn.

Je zegt dat jouw vrouw een gevoelig type is. Maar waarom hebben jullie dan bijna nooit ruzie? Ruzie is soms ook een middel om een standpunt goed duidelijk te maken! Je vecht voor jezelf en voor haar. Het is immers jullie relatie en als er zo verschillend wordt omgegaan en wordt gekeken naar seks, dan is dit wel een keer de moeite waard om hierover goed uit je plaat te gaan!! Denk aan: handen van de borsten wegtrekken (zodra ze die bedekt tijdens de seks); na een plagerig lachje tijdens de daad, meteen de seks afkappen. Tekeer gaan (gooi het eruit) en weggaan. Belangrijk is deze eerste manoeuvre door te zetten de dag erna. Doen alsof ze niet of nauwelijks bestaat. Ff geen sociaalwenselijk gedrag etc etc

Ik begrijp jouw verhaal heel goed. Inmiddels is het 1 jaar verder. Is er al een oplossing of verandering gekomen? En zo ja, hoe heb je dat aangepakt?

Therapie kan zeker helpen!

Ben zelf geen therapeut en kan uit jouw verhaal al veel dinges halen:
Als ik met haar borsten speel… als ik haar wil kussen… draait ze om.
Ja tuurlijk is dat zo… ze weet donders goed dat als je haar kust en vooral met haar borsten speelt dat je verder wilt naar seks. Op zich niks mis mee vanuit mannelijk perspectief.
Jij wilt verbinden en intiem zijn in seks…
Wel uw madam is nog heeeeel ver op dat moment van lust en zin in seks.
Jij verbindt via seks… tada, zij moet eerst op NIET seksuele manier verbinden om zin te hebben in seks. Borsten aanraken is al veel te veel in de seksuele sfeer!

Hebben jullie buiten ‘seks’ nog wel plezier met elkaar?

Helaas is fysieke intimiteit iets wat volgt op emotionele intimiteit voor jou.. eigenlijk is dat juist een teken dat je een welvoelend goed ontwikkeld mens bent. Je bent gewoon geen type voor lust sex.... En daar is niks mis mee... Helaas betekent dit wel dat deze relatie niet gaat werken voor jou... Maar er zijn gelukkig zat mensen net zo wel voelend als jij. Je hebt het recht op emotionele verbinding!

Hoi, hangt er van af hoe jij het gemis aanvoelt. Is het ok? Dan niets doen. Als het gemis steeds in je hoofd rondspookt... ja, misschien toch te overwegen. Maar dan is de vraag hoe je partner er echt over denkt. Moeilijke situatie.

Het gemis is er wel, na een tijdje dooft dit stilletjes uit. Maar het gemis blijft altijd wel achter. En idd, hoe denkt ze er echt over. ik vrees dat ze dit enkele zegt om mij een plezier te doen. Of moet ik het dan toch doen? Zoveel vragen spoken door men hoofd.

Als je vrouw toestemming geeft is het geen vreemd gaan meer...? Hoewel je het wellicht met een 'vreemde' zou doen. Je vrouw wil je op die manier misschien wel plezier doen, en daar is juist helemaal niets mis mee, en ziet dat je die behoefte hebt...dat is eigenlijk wel heel mooi van je vrouw! Of je het moet doen...waarom niet?

Ja de twijfel blijft, heb er al veel over nagedacht. Ook is het zoal hoe begin je dan aan zoiets? Ik heb hier echt geen idee van

Wat mooi van je vrouw! Als ze zelf geen seconde meer wil, dit gebaar wel naar jou maken. Mijn vrouw heeft na 4 jaar geen sex ook aangegeven voor mij geen lichamelijke gevoelens meer te hebben (wel gewoon van mij te houden) en heeft ooit gezegd “steek hem maar in de heg” en begrijpt niet dat ik deze gevoelens en behoeftes wel heb en zal zo’n mooi gebaar als jouw vrouw nooit maken. Ik ben er klaar mee, overweeg nu buiten de deur te gaan

Waarom verdraag je het niet als jouw partner seks zou hebben met een ander? Dit terwijl je het zelf ook wilt…

Begrijp me niet verkeerd. Ik heb zelf een relatie, waarbij wij beiden vreemd zijn gegaan. Zij meer dan ik. Toch zijn we dichter bij elkaar gekomen en wil ik nu totaal geen andere vrouw meer! Soms moet het echt goed schuren, voordat je verder kunt.

Nee dan begrijp je het niet helemaal goed..
ik schreef dat het me opbreekt, ik het niet langer verdraag op deze wijze een relatie te hebben. zonder seks dus, vandaaruit (uit pure wanhoop dus) gaan de gedachtes over vreemdgaan en een escort weleens door je heen, maar dat is ABSOLUUT NIET wat je diep vanbinnen wilt.
Wij zijn beiden monogaam, maar ben niet aseksueel, het is een behoefte die bevredigd moet worden.

Prettig om te lezen dat dit voor jullie werkt!
Wij zijn wat ouderwetser daarin, tegenwoordig lijkt het ook bijna normaal om seks te hebben met anderen terwijl je een relatie hebt, ik sta hier niet achter en zou het ook absoluut niet willen dat mijn partner dit zou doen.

Het is een lastige situatie, in het begin alle begrip, maar na bijna een jaar geen seks en niet seksueel aangeraakt te zijn…?! Ja dan word je het echt wel goed zat… worstel hier erg mee

Ik ben het wel met Jess eens. Soms moeten dingen goed schuren om tot een oplossing te komen.

Zelf zit ik 20 jaar in een relatie waarvan de laatste 18 jaar een hele uitdaging zijn geweest qua intimiteit. Ook ik heb verschillende opties aangedragen maar op een of andere manier zijn we nooit tot de kern gekomen. Een open relatie was niet acceptabel en de therapieën waren te slap om tot een oplossing te komen.

Afgelopen week opgebiecht dat ik verschillende keren een prostituee heb bezocht. Dit werd natuurlijk niet gewaardeerd maar niemand kan nu meer om de olifant in de kamer heen. Alle verhoudingen staan nu op scherp waardoor we samen moeten kijken naar hoe nu verder.

Wat verwacht ik en wat verwacht zij van een relatie. Wellicht komen we dan zaken tegen die in overeenstemming zijn met elkaar waardoor we hier sterker uit gaan komen. Ik hoop het wel want ik ben en blijf stapelgek op haar ondanks de seksuele uitdagingen.

Uiteindelijk is een prostituee overigens niet de oplossing want ik heb daar niet gevonden wat ik zocht. Ik zocht intimiteit maar dat is niet te koop. Voor enkel de seksuele handeling kun je er terecht maar verwacht er niet teveel van.
Zelf zou ik er overigens geen moeite mee hebben als mijn vriendin seks zou hebben met een ander, ik zou het misschien zelfs wel sexy vinden.

Jeetje, het verbaast me echt hoe gemakkelijk jullie de stap zetten tot vreemdgaan.
Zo diep gaan de gevoelens voor elkaar dan niet, mij zou het echt verscheuren als mijn partner vreemd zou gaan, daarom wil ik mijn partner dit leed ook niet aandoen.

Rico, “ik zou het zelfs wel sexy vinden”
Djeezus christ, ik zou echt direct wegrennen en nooit meer terugkomen hoor..
Ben daar totaal anders in dan jullie.

De seksloze relatie breekt me op, maar ik ga het nog 1 laatste poging geven..

Hallo Elseline,

Heel herkenbaar wat je schrijft!
Ik zit in dezelfde situatie met mijn partner, in de laatste 8/9 maanden ben ik mischien 2x kort 5 minuten aangeraakt!
Word er helemaal gestoord van, geiriteerd, depressief, down.
Ook gaat het heel vaak door mij heen om vreemd te gaan, maar dat doe je ook liever niet, ik moet er niet aan denken dat mijn partner dit ook zou doen.
Maar dit is geen leven zo! Ik word er echt heel depressief van..
Het frustrerende is dat je dan wel af en toe 1 sec word aangeraakt op een intieme plek, maar er verder niks mee word gedaan, intimiteit of seks daar komt het niet van.
Ik ben allang gekapt met initiatief nemen omdat dat toch weer leidt tot afwijzing, maar ik ben het goed zat!
Ik ga altijd later naar bed dan hij, zit je dan in je eentje proberen aan je trekken te komen, maar dat is het ook niet..
In een goede relatie zou je partner je moeten bevredigen (hoeft niet altijd, maar het merendeel wel).
Ik snap hou wanhopig vervelend dit voelt voor je.
Ergens vind ik het ook een beetje egoistisch als je weet dat je partner zo erg lijdt onder het gebrek aan intimiteit/seks om dan alsnog gewoon je partner totaal niet seksueel te bevredigen!
Ik kan alleen maar zeggen dat ik het echt heel erg zat ben…

“Of we zetten onze relatie om in een open relatie of we gaan uit elkaar!”

En wat was haar antwoord? Zet haar voor het blok, maar niet op deze manier aub! Zorg ervoor dat ze gaat praten. Wat wil ze het liefst in het leven? Hoe ziet ze jullie 2 samen in de toekomst? Wat is hetgeen ze het meest over schaamt? Waar zit zij mee? Help haar hier mee…

Allereerst nog de beste wensen.

Wat vervelend maar herkenbaar verhaal.

Er zijn 3 oplossingen voor jou ik...
1.praat er met je vriend over en zoek samen of alleen naar een oplossing.
2.accepteer de situatie.
3.ga bij hem weg.

Ikzelf heb jarenlang aangegeven en gepraat met mijn partner en we hebben nu een open relatie waarbij ik een minnares mag zoeken.
Nu afwachten als ik een minnares gevinden heb of mijn partner daarmee om kan gaan. Anders gaan we uit elkaar want een sexloos leven wil ik niet meer

7 jaar samen en 6 jaar problemen op seksueel vlak. Hoe kan dit? Als ik zo uit mijn hoofd reken, dan heb ik met mijn vriendin in 1 week vaker seks dan jij in jouw hele relatie…

Sorry, vrij bot om dit zo op te schrijven! Echter, als je dit nogmaals leest. Vindt je zelf ook niet dat periodes zonder seks van 1 of 2 jaren in een 7-jarige relatie echt niet kan? Maak een keuze! Het leven is te kort om te wachten.

Het is een opdracht geworden omdat er geen verbinding meer is en ook geen ‘niet-seksuele spanning en erotiek is.

Ga elkaar weer versieren en verleiden, ga samen meer plezier maken! Doe nieuwe activiteiten samen, sport samen, onderneem leuke dingen samen! Laat seks even voor wat het is. Seks is een bindmiddel denken velen, en dat is ook wel zo… maar andere verbinding is evenzeer belangrijk.

Als we onze problemen, de sleur van het leven centraal hebben staan, we nog enkel over problemen en serieuze zaken gaan delen dan is er geen fun meer en ook geen zin in seks meer.

Ga FUN hebben samen!

Kort en krachtig.
Ik wil in relatie therapie

Zeg dat.

Vandaag nog

Zo erg herkenbaar, mijn man wil al 20 jaar geen sex meer en ik dacht dat het aan mij lag. 30 kilo afgevallen in de hoop dat dat het probleem was maar nee. Er was voor mij mee te leven. Maar nu nooit geen aai over mijn bol, nooit eens dat heb je goed gedaan, nooit eens begrip. Maar aan de andere kant .. hij doet alles wat ik vraag op zijn manier denkt hij dat dit leven okay is maar na zijn depressie is hij nooit meer de oude geworden en ik heb er mee leren leven maar het is zo zwaar te leven zonder genegenheid

Hoi, enkel als je zelf gelukkig bent kan je je relatie verder zetten.
Zit ook in die situatie en op deze manier kan ik verder.

Verwijt jezelf niets, ik zit ook in een degel schuitje, maar nog niets ondernomen

Ik herken dit, bij ons is het al 26 jaar zo , na een operatie aan haar onderbuik is het begonnen dat ze me weg duwt als ik alleen maar een arm om haar heen wil slaan reageerd ze met, je wil alleen maar seks, daar voor was er wel intimiteit en ik was altijd degene die moest beginnen, zij op haar rug en ik moest dan al het "werk"doen. Ik verwende haar van top tot teen maar helaas geen antwoord, Een aantal keren gevraagd samen naar een therapeut te gaan was elke keer het antwoord, vindt het niet nodig. Vroeg een keer om gemeenschap te hebben, niet nodig, met mijn tong te bevredigen, wat ik daarvoor veel heb gedaan, niet nodig.
Nu hebben we al jaren geen gemeenschap meer en sla nu maar de hand aan mijn zelf.

Ik herken dit ook. Jarenlang geen intimiteit. Die klik was er denk ik niet. In het begin ging dat ook wat moeizaam. Na mijn scheiding mijn eigen gevoel daarin weer ontdekt. En die bleek erg aanwezig. Mijn ervaring is, dat er niet alleen zaken als intimiteit ontbreken in een relatie maar ook andere zaken waardoor er geen veiligheid is in de relatie en je blootgeven in intimiteit niet gaat. Hoezeer ik ook de scheiding betreur, ik weet wel dat het gebrek aan sex en een liefdevol samenzijn in intimiteit erg eenzaam was en ook niet klopte bij ons. We waren tezeer vader en moeder voor elkaar.

Ik denk dat communiceren hier echt key is. Met therapeut wellicht erbij. Jij hebt behoeften en je vrouw kan niet verwachten dat je die naast je neerlegt. Je bent nu bang en wil haar niet kwijt. Praten en luisteren geeft een betere oplossing dan nu niets doen of in het geheim. Daar wordt uiteindelijk niemand gelukkig van en kan schadelijk zijn. Eerlijkheid duurt het langst.

Hoi,

vreemdgaan is geen optie en een risico. Daar je voor de rest en fijne relatie hebt.

Neem iniatief in bed. Ga langs in een een sexshop voor sexy lingerie en misschien een seksspeeltje om samen te gebruiken.

Wat zijn zijn fantasieën? Probeer daarin tegemoet te komen. Je moet dan wel open staan voor nieuwe ervaringen misschien. Een trio met een 2e vrouw? Zijn er taboes voor jou, die hij misschien wel wenst?

Hopelijk kan je hiermee de sleur breken.
Veel succes.

Goeie tips, allemaal al geprobeerd…
Zitten gewoon op dit vlak op een totaal andere golflengte…

Tja, je komt dan op een punt dat je zelf ongelukkiger wordt. Het gemis en de drang naar intimiteit wordt veel groter en neemt je denken over, waardoor je relatie in gevaar komt.

Misschien toch een fwb overwegen. 1 x om de zoveel tijd stoom aflaten om zo je gelukkig en voldaan te voelen en ook in je relatie verder geen barsten te krijgen.

Niet simpel misschien om zo´n stap te zetten, maar je moet zelf gelukkig zijn om energie in je relatie te kunnen blijven steken. Zonder het gemis en de ruzies erover.

Dag anoniem,

In je hart weet je wel wat je wil....

Je hebt het met je partner besproken zeg je.
Je hebt het hier neergezet.
Wat is de volgende stap? Je hebt 2 keuzes in mijn ogen, je situatie accepteren en dat wil / kun je niet...of een oplossing zoeken die voor jou werkt.

Sterkte,

Marcel